Vuurwerkopslag veiliger dan supermarkt
24 DECEMBER 2005 - GIETHOORN/STEENWIJK - In opslagbunkers verspreid over Nederland wachten grote partijen vuurwerk op verkoop aan particulieren. Gemeenten en provincies zien toe op naleving van de uiterst strenge veiligheidseisen.
Het is koel in bunker 1 van vuurwerkbedrijf Van der Nat in Steenwijk. Als de tl-balken aanflitsen, worden lange rijen dozen vuurwerk zichtbaar. Meters daarboven lopen de leidingen van de sprinklerinstallatie, die in geval van brand in enkele minuten de dozen zal doorweken.
Met de lange lijsten veiligheidseisen onder de arm speuren Albert Dam en Harry Brok, vuurwerkcoördinatoren van de provincie Overijssel, rond in de bunker. De onverbiddelijke regelgeving uit het Vuurwerkbesluit toont de verst doorgevoerde vorm van de boerenwijsheid dat voorkomen beter is dan genezen: de verkoopruimte mag niet rechtstreeks aansluiten op de opslagplaats; de deuren moeten brandwerend zijn; de ‘voorwaartse vrije afstand’ uit de bunker moet minimaal twintig meter zijn; de dozen moeten iets van de muren staan; de heftrucks mogen de bunkers niet in; de tl-balken moeten achter glas zitten. En dat is slechts een kleine greep uit de regels, die de handelaars veel geld kosten.
De tussen het kruit opgegroeide eigenaar en vuurwerkexpert Christiaan van der Nat wijst de provinciemedewerkers hoe het zit met de verpakking van het vuurwerk, de brandwerendheid van deuren en muren, de ligging van de ruimten en de leidingen van de sprinklerinstallatie. ‘Helemaal buiten proporties’, vindt de pyrotechnicus de regels die sinds de vuurwerkramp in Enschede bedacht zijn voor opslag en verkoop. ‘Maar ik wil het wel goed voor elkaar hebben.’ Brok voelt met hem mee. Als je de regels voor vuurwerkopslag overal toepast, mag er geen tankwagen meer de weg op en zouden supermarkten de wasbenzine, deodorant en lucifers niet meer in het schap kunnen zetten. ‘Je zit hier veiliger dan in een gemiddelde winkel.’
‘De handel vindt de wetgeving vervelend’, knikt vuurwerkcoördinator Brok van de provincie Overijssel. ‘Maar ze kijken ons daar niet op aan. Wij proberen ze gewoon zo goed mogelijk advies te geven. Ik heb het idee dat we daardoor wel een goede naam hebben opgebouwd.’ De provincies zien toe op de opslagplaatsen met meer dan 10.000 kilo vuurwerk. Voor de kleinere zijn de gemeenten verantwoordelijk. Een kubieke meter is grofweg 650 kilo, houdt Brok als vuistregel aan. Zo kan hij vrij snel inschatten hoeveel er in een bunker ligt. Verpakt vuurwerk kan overigens nauwelijks kwaad, zegt Brok. Het ‘zelfvoortdrijvend vuurwerk’ (vuurpijlen en dergelijke) zit bijvoorbeeld in gaasverpakking - een soort kooien - zodat het bij brand niet alle kanten op zal spuiten. ‘Normaal gesproken mag een vuurwerkbrand zich niet anders ontwikkelen dan een huis- tuin- en keukenbrand’, zegt hij droog. Verder heeft hij groot vertrouwen in de sprinklerinstallatie. ‘Als je er honderd liter benzine bijgooit en het dan aansteekt, is het in twee minuten uit als de sprinkler aangaat.’ In een hoek liggen opgerolde brandweerslangen. De in Giethoorn woonachtige Van der Nat zet een knop om, zodat alarmbellen rinkelen en rode lampen flitsen. Als het echt foute boel was, kreeg nu ook de brandweer een signaal en zou er een stortvloed aan water uit de buizen aan het plafond komen. Het gaat goed met de voorverkoop, bevestigt de vuurwerkspecialist. ‘Ik vind het siervuurwerk hartstikke
duur’, geeft hij ronduit toe. ‘Maar het loopt lekker’, wijst hij naar de gestaag binnendruppelende klanten. De vuurwerkhandel van Van der Nat, op industrieterrein Groot Verlaat, is een begrip in de regio. De vader van Christiaan begon er ruim zestig jaar geleden een vuurwerkfabriek. Maar onder druk van de verscherpte regelgeving was het daar eind 2002 mee gedaan. Rond een vuurwerkfabriek mogen in een straal van 400 meter geen ‘kwetsbare objecten’ (huizen, wegen) zijn, en daar kon de familie niet aan voldoen. Voor alleen opslag gelden minder strenge regels, zodat dat het enige alternatief was. Slechts de nostalgische foto’s op de balie bewijzen hoe twee generaties Van der Nat leefden voor de productie van vuurwerk.
24 DECEMBER 2005 - GIETHOORN/STEENWIJK - In opslagbunkers verspreid over Nederland wachten grote partijen vuurwerk op verkoop aan particulieren. Gemeenten en provincies zien toe op naleving van de uiterst strenge veiligheidseisen.
Het is koel in bunker 1 van vuurwerkbedrijf Van der Nat in Steenwijk. Als de tl-balken aanflitsen, worden lange rijen dozen vuurwerk zichtbaar. Meters daarboven lopen de leidingen van de sprinklerinstallatie, die in geval van brand in enkele minuten de dozen zal doorweken.
Met de lange lijsten veiligheidseisen onder de arm speuren Albert Dam en Harry Brok, vuurwerkcoördinatoren van de provincie Overijssel, rond in de bunker. De onverbiddelijke regelgeving uit het Vuurwerkbesluit toont de verst doorgevoerde vorm van de boerenwijsheid dat voorkomen beter is dan genezen: de verkoopruimte mag niet rechtstreeks aansluiten op de opslagplaats; de deuren moeten brandwerend zijn; de ‘voorwaartse vrije afstand’ uit de bunker moet minimaal twintig meter zijn; de dozen moeten iets van de muren staan; de heftrucks mogen de bunkers niet in; de tl-balken moeten achter glas zitten. En dat is slechts een kleine greep uit de regels, die de handelaars veel geld kosten.
De tussen het kruit opgegroeide eigenaar en vuurwerkexpert Christiaan van der Nat wijst de provinciemedewerkers hoe het zit met de verpakking van het vuurwerk, de brandwerendheid van deuren en muren, de ligging van de ruimten en de leidingen van de sprinklerinstallatie. ‘Helemaal buiten proporties’, vindt de pyrotechnicus de regels die sinds de vuurwerkramp in Enschede bedacht zijn voor opslag en verkoop. ‘Maar ik wil het wel goed voor elkaar hebben.’ Brok voelt met hem mee. Als je de regels voor vuurwerkopslag overal toepast, mag er geen tankwagen meer de weg op en zouden supermarkten de wasbenzine, deodorant en lucifers niet meer in het schap kunnen zetten. ‘Je zit hier veiliger dan in een gemiddelde winkel.’
‘De handel vindt de wetgeving vervelend’, knikt vuurwerkcoördinator Brok van de provincie Overijssel. ‘Maar ze kijken ons daar niet op aan. Wij proberen ze gewoon zo goed mogelijk advies te geven. Ik heb het idee dat we daardoor wel een goede naam hebben opgebouwd.’ De provincies zien toe op de opslagplaatsen met meer dan 10.000 kilo vuurwerk. Voor de kleinere zijn de gemeenten verantwoordelijk. Een kubieke meter is grofweg 650 kilo, houdt Brok als vuistregel aan. Zo kan hij vrij snel inschatten hoeveel er in een bunker ligt. Verpakt vuurwerk kan overigens nauwelijks kwaad, zegt Brok. Het ‘zelfvoortdrijvend vuurwerk’ (vuurpijlen en dergelijke) zit bijvoorbeeld in gaasverpakking - een soort kooien - zodat het bij brand niet alle kanten op zal spuiten. ‘Normaal gesproken mag een vuurwerkbrand zich niet anders ontwikkelen dan een huis- tuin- en keukenbrand’, zegt hij droog. Verder heeft hij groot vertrouwen in de sprinklerinstallatie. ‘Als je er honderd liter benzine bijgooit en het dan aansteekt, is het in twee minuten uit als de sprinkler aangaat.’ In een hoek liggen opgerolde brandweerslangen. De in Giethoorn woonachtige Van der Nat zet een knop om, zodat alarmbellen rinkelen en rode lampen flitsen. Als het echt foute boel was, kreeg nu ook de brandweer een signaal en zou er een stortvloed aan water uit de buizen aan het plafond komen. Het gaat goed met de voorverkoop, bevestigt de vuurwerkspecialist. ‘Ik vind het siervuurwerk hartstikke
duur’, geeft hij ronduit toe. ‘Maar het loopt lekker’, wijst hij naar de gestaag binnendruppelende klanten. De vuurwerkhandel van Van der Nat, op industrieterrein Groot Verlaat, is een begrip in de regio. De vader van Christiaan begon er ruim zestig jaar geleden een vuurwerkfabriek. Maar onder druk van de verscherpte regelgeving was het daar eind 2002 mee gedaan. Rond een vuurwerkfabriek mogen in een straal van 400 meter geen ‘kwetsbare objecten’ (huizen, wegen) zijn, en daar kon de familie niet aan voldoen. Voor alleen opslag gelden minder strenge regels, zodat dat het enige alternatief was. Slechts de nostalgische foto’s op de balie bewijzen hoe twee generaties Van der Nat leefden voor de productie van vuurwerk.
,, Thanks