Vuurwerknostalgie

[nero]

Ik ben aangestoken toen ik een jaar of 4 was door mijn oom die een vuurwerkverkooppunt had in Nijmegen.
Ik maakte de drukte intens mee, zag hoe de bestellingen werden samengesteld en de testen van het vuurwerk bij de leverancier.
Op de dagen voor oudjaarsdag ging ik mee naar de winkels, er moest verkocht worden! Uiteraard stond ik niet aan een toonbank maar speelde wat rond in de winkel ( kan me nog goed herrineren dat ik een uur naar een romeinse kaars kon kijken, de gekleurde balletjes op het papier hielden me lang bezig, ik maakte geluidjes erbij etc.etc. )
Na een paar dolle dagen van vuurwerk, vuurwerk, vuurwerk was het uiteindelijk 31-12 en mocht er geknald worden.
Ik was nog te jong op zelf te "snipperen" maar rondom de winkel werd flink gestookt, ik mocht wel naar buiten maar moest op de stoep blijven dus hoopte dat er mensen waren die al meteen begonnen als ze wat gekocht hadden, en dit gebeurde!
In de avond was het familiefeest en mijn oom zorgde voor voldoende vuurwerk, de hele avond.. De dag na de jaarwisseling was mijn moeder me kwijt, ik was rond 04:30 opgestaan, had me laarsjes aangedaan, een plastic zak gezocht en was buiten naar vuurwerk aan het zoeken... Erg fout realiseer ik me nu, maar mijn gekte overwon mijn verantwoordelijkheidsgevoel op dat moment Gelukkig was ik niet ver van huis en is mij verteld dat dit gevaarlijk was, volgend jaar mag jij ook afsteken was daarbij gezegd... Dat jaar erop mocht ik bestellen maar paps stak het af, dat was voor mij al subliem! Toen ik 7 was kreeg ik mijn eigen vuurwerk, Bo-Beep, Moon Travellers, Magic Sing, Starball, Tri Colour fountains, Magic Snow, Green Bamboo, Happiness, Sound of music, Groundflowers, Jumping Jacks, Roman Candles en verder alles waar een parachuteje uitkwam Ik was er de hele dag zoet mee... ( weet niet meer of toen de satellite killers er al waren (64Sh.) maar ook deze moest en zou ik altijd hebben )
Ieder jaar werd erger, erger in de zin van collectie en hoeveelheden, ik leefde er helemaal naartoe en overzag mijn bestellijstjes misschien wel 100 keer, hele dagen druk druk druk ermee, haha..
Nu gaan we naar 2012, ben inmiddels -voor de wet- volwassen, vuurwerk is en blijft voor mij een mega hobby, ik heb inmiddels een zoon van 14 weken en als ik vuurwerkfilmpjes kijk dan is hij stil en kijkt hij vrolijk mee... :cheer:
Dit jaar heb ik me te houden aan een budget wat we netjes hebben besproken, gelukkig weet ze zelf dat ik me daar nog geen jaar aan heb kunnen houden en laat ze me lekker mijn ding doen..
Zoals ieder jaar, ik heb er weer veel zin in !!

 

[Drdrek]

Op losse schroeven? Ja eigenlijk wel. Door de jaren heen (van klein mannetje tot twee jaar terug) is mijn budget langzaam omhoog gegaan tot 1000 euro. Dat werd eigenlijk wel gruwelijk veel. Vorig jaar heb ik nog geen 200 euro uitgegeven. 2 mooie potten en that's it. Maar het bloed kruipt bij een freak waar het niet gaan kan. Dit jaar weer voor een euro of 750. En dat houd ik dan echt als maximum aan. Maar het afsteken an sich... Ik zal blijven stoken al word ik 60!

 

[de gvr]

Met mijn 47 jaren oud heb ik de tijd nog meegemaakt van het ‘oude’ vuurwerk.
Mijn eerste ervaring met vuurwerk moet zo’n 37 jaar terug zijn geweest. Ja eerst op jonge leeftijd natuurlijk sterretjes en ander soort fop- en schertsvuurwerk, maar dat reken ik niet mee.
De Piraatjes, Herdertjes, Atoombommen e.d. kwamen pas later in mijn bezit.
Ik weet nog goed dat ik van tevoren Piraatjes had besteld voor wél drie gulden! (voor Kanonslagen was je met een leeftijd van 10 jaar toch écht iets te jong).
Op de 30e (toen was de vuurwerkverkoop nog twee dagen) ging ik al vroeg de rotjes ophalen en laat ik onderweg nou een biljet van 5 gulden vinden! Man ik was zo blij als wat. Nu kon ik dan het dubbele aantal Piraatjes erbij kopen.
Doosjes lucifers pikken uit de keuken van mijn moeder en knallen maar. Uiteraard was ik dezelfde dag al door mijn vuurwerk heen en kon ik de 31e alleen maar toekijken en hopen dat de oudere buurjongens je wat gaven of wat lieten vallen om 24.00 uur.
De jaren erna wilde ik natuurlijk ook de ‘zwaardere’ rotjes hebben. Ruim van tevoren geld stelen uit mijn moeders portemonnee en zakgeld ( 1 gulden per week) opsparen. Op de 30e al ruim voor openingstijd bij de vuurwerkwinkel staan en aan oudere jongens vragen of ze wat voor me wilde kopen. Heerlijk om dan zelf ook kanonslagen te kunnen afsteken en als het op was mezelf beloven dat als ik later ging werken, voor een vermogen vuurwerk zou aanschaffen en de twee dagen alleen maar gaan stoken.
De dagen voor de vuurwerkverkoop stond ik bijna elke dag voor de etalage te kijken en uit te rekenen wat ik allemaal wilde en kon kopen. Als eerst de Sinterklaas en Kerst maar voorbij was...
En maar bidden dat het niet zou gaan regenen de laatste twee dagen en natuurlijk niet ziek worden.
Met 13 jaar kon ik zelf al vuurwerk kopen; ik was toen al vrij groot voor mijn leeftijd en de winkelier geloofde het toen ik zei dat ik al 16 was.
Twee jaar later ging ik ’s middags na schooltijd een paar uurtjes werken in een snackfabriek en had ik opeens geld genoeg om veel vuurwerk te kunnen kopen: Kanonslagen (10 stuks in een pakje voor 50 cent), Donderslagen ( 8 stuks in een pakje voor 80 cent), die lange Atoombommen met schietlonten van KAT (6 stuks in pakje voor 1 gulden), natuurlijk de dikke rood/wit en blauw/wit geblokte Bazooka’s (4 stuks in een pakje voor 2 gulden) , geel/paarse voetzoekers waarvan de lont er altijd uitviel als je hem had aangestoken en weggooide, lichtkogeltollen met parachute waarvan je nooit wist welke kant ze de lucht ingingen en natuurlijk de romeinse kaarsen die soms uit elkaar klapten als je ze had aangestoken. Een mooie tijd.
De eerste dag zag het pleintje waar we stookten helemaal wit/rood van de snippers en verpakking van de kanonslagen. Ja toen snipperden ze nog.
Natuurlijk kwam de politie regelmatig langs als een paar oude zeurpieten in de straat weer hadden gebeld. Dan was het rennen voor je leven om je vuurwerk te kunnen behouden. Ik ben maar een keer door agenten in burger gesnapt en moest mijn vuurwerk inleveren. Van bureau HALT hadden ze toen nog niet gehoord.
Als de politie een tijdje niet geweest was gingen we zelf maar bellen in een telefooncel en dan maar wachten tot ze kwamen en dan ervandoor gaan. Mooie sport!
In die tijd was er onder de ouders geen begrip voor al de vuurwerk dat werd afgestoken. Zonde van je geld, was altijd de mening. Zinnen als: “Hup daar gaat weer een dubbeltje” en “Gooien ze een rotje weg en ze kijken er niet eens naar!”, waren veelgehoorde argumenten.
Kan het best begrijpen, de generatie van mijn ouders hebben vroeger ieder dubbeltje moeten omdraaien voor ze het uitgaven, maar wij hadden daar toen geen boodschap aan. Knallen wilde we!
Op nieuwjaarsdag onderweg naar de oma’s en opa’s, om gelukkig nieuwjaar te wensen, natuurlijk vuurwerk zoeken en afsteken.
Na het nieuwjaarwensen kreeg ik van mijn oma’s en tantes (en dat waren er veel) een gulden die ik dan braaf in mijn spaarpot moest doen en ik baalde altijd dat ik dat geld niet vóór de 31e kreeg zodat ik daar vuurwerk van kon kopen i.p.v. het in je spaarpot te deponeren.
En toen waren daar de jaren tachtig waar anti-vuurwerkorganisaties en TNO beslisten dat de klappen van de rotjes te hard waren en dat dat niet goed voor onze oortjes was.
Ik weet nog goed toen we de eerste Bo-Peep astronauten afstaken met die nieuwe lading, wat was dat een teleurstelling!
Had je voor fl. 9,95 een brood flut Astronauten gekocht. Maar toen ging het gerucht dat er een winkel in ons dorp nog ouderwetse Shising Crackers verkocht. Wij allemaal op de fiets erheen en hebben we volgens mij die hele voorraad opgekocht; de laatste keer dat er nog ouderwets gesnipperd kon worden, het jaar erna was het helemaal over.
Langzaam aan kwamen daarna de strijkers in opmars. Tennisbalbommen maken van kruit van 50 strijkers (de Corsairs natuurlijk) of van die metalen sigarenkokers vullen. Het knalde best.
Toch verdween de hang naar de vroegere astronauten nooit bij mij en wat was ik blij toen een paar jaren terug bij de Zena in Baarle-Hertog de Herdertjes weer terug waren. Ze knallen bijna net als vroeger. Toch weer een stukje jeugdherinnering terug...

Lekker weer bijna oud en nieuw. Ik denk dat velen van jullie het wel herkennen, ik krijg altijd rond deze tijd weer kriebels in mijn buik als eind december in aantocht is. Als eerst de kerst maar voorbij is....

Een goede en luidruchtige jaarwisseling toegewenst.