Mijn fictie vuurwerkverhaal 2011-2012

S

SniperX

Registered User
Na deel 2010-2011, nu ook 2011-2012!

Mijn fictie vuurwerkverhaal 2011-2012
Dit verhaal zal ongetwijfeld weer een machtig lang verhaal worden net als editie 2010-2011. Ik verwacht opnieuw een stuk of 50-55 delen!

Deel 1

Het is 31 Augustus, 23:00 in de avond. Timo kan maar niet slapen, logisch als het vuurwerkseizoen op het punt staat om te gaan beginnen. AVP opent over een uurtje haar deuren weer en ook de Countdown sectie op VWC is weer geopend. Timo voelt de adrenaline door zijn lichaam heen gepompt worden. Aangezien hij pas Dinsdag 6 September weer naar school moet kan hij het vannacht lekker laat gaan maken. Iets wat hij ook zeer zeker zal gaan doen, met op de computer naast AVP, VWC, en Last Christmas van Wham ook msn aan. Op msn praat Timo met zijn vrienden die eveneens zeer verslaafd zijn aan vuurwerk.

“Nog een klein uurtje en dan gaan we weer los hé Timo?” zegt Bas op msn. “Uiteraard Bassie!” antwoordt Timo overvrolijk. Timo besluit er maar een groepsgeprek van te maken en voegt ook Remco en Nick toe aan het gesprek. De vier vrienden zijn al jaren onafscheidelijk en op een paar maanden na even oud; ze zijn alle vier 16 en zitten in de zelfde opleiding, namelijk de 5e klas van de HAVO. “Ha die Remco en Nick!” zegt Timo. “Ha Timo’tje” antwoorden Remco en Nick bijna synchroon. “Hebben jullie ook zo’n zin in AVP?” vraagt Bas. “Ja tuurlijk, ik heb vandaag zelfs al pepernoten gehaald bij de Kruidvat, die ben ik nu aan het op eten. Met zo’n chocolade randje eromheen weet je wel? Echt heerlijk!” zegt Remco. “Mhh, nu heb ik er ook zin in om die dingen te eten.” antwoordt Nick.

Inmiddels tikt de tijd rustig verder en is het alweer 23:30. Kortom nog een half uurtje tot de opening van het officiële vuurwerkseizoen en AVP. Remco en Nick zijn van msn afgegaan om nog even de honden uit te laten (Remco en Nick zijn tweeling) en omdat ze de AVP opening niet willen missen doen ze het nu maar. Bas en Timo zitten nog wel gezellig met elkaar te kletsen over het vuurwerkseizoen van vorig jaar, en dan voornamelijk de drie doldwaze dagen. “29 December stond ik gewoon al om 06.00 op.” Vertelt Bas aan Timo. “Ja anders ik wel, ik stond een half uurtje later op maar ik had die nacht geen oog dichtgedaan.” Antwoordt Timo. “Ik ging al om acht uur ’s ochtends naar de Vuurwerkdiscount in Wierden. Daar moest ik mijn bestelling van €150,- afhalen. Deze bestond zoals je nog wel deels zou weten uit budget cakes en singleshots. En uiteraard een aantal leuke knallers en wat grondsiervuurwerk.” Vertelt Timo verder.

Een klein kwartier later, om precies te zijn tien minuten voor twaalf, zijn ook Nick en Remco weer terug op msn. Bas en Timo hebben elkaar kostelijk vermaakt met al hun verhalen van vorig jaar. Nu ook Nick en Remco er weer bij komen besluiten de jongens maar gelijk iets af te spreken voor morgen. Een leuke bijeenkomst zoals zovaak bij Timo thuis. Eerst een potje voetballen om vervolgens een paar uurtjes heerlijk over vuurwerk te gaan discussiëren. Ten minste, dat is de bedoeling voor morgen. Maar voor nu, met nog zeven minuten te gaan tot AVP opent, is het vooral een hoop spanning en het wachten tot de klok twaalf uur slaat.

Timo kijkt op de klok in zijn kamer en ziet dat het nu vijf voor twaalf is. “Poeh, ik hou het echt niet meer van de spanning!” zegt Timo tegen de anderen. Vlug loopt hij even naar beneden om wat drinken te pakken. Timo stormt de trap af want hij wil uiteraard niks missen van de opening. De PyroFM uitzending van vanavond was in ieder geval erg mooi, vindt Timo. Ook Bas, Nick, en Remco waren aanwezig. Met een stuk of veertig mensen in de chat was het gezellig druk en de spanning nam door PyroFM alleen maar meer en meer toe. Met die gedachte stormt Timo weer naar boven. Nog drie minuutjes en AVP gaat open ziet hij nu. Ondertussen loopt Timo alleen maar op F5 te drukken, wachtende op het twaalf uur moment. Het lijkt wel oudejaarsavond, maar in feite is het nog steeds maar 31 Augustus.

“Nog één minuutje!” zegt Bas vrolijk. “Ja, en terwijl ik dit typ tikken de seconden verder weg!” antwoordt Timo. Nog veertig seconden op de klok. Timo loopt nu rondjes in zijn kamer. Van de spanning is hij vanavond al twee keer naar het toilet geweest voor een grote boodschap. Nog vijftien seconden. Nog tien. Nog vijf. En dan is het eindelijk zo ver; De klok slaat twaalf uur en Timo springt een gat in de lucht. Ook Remco, Nick, en Bas drukken direct op F5. En ja hoor, enkele seconden later is AVP daadwerkelijk geopend. De server raakt al na twee minuten overbelast door de stormvloed aan leden en gasten op de site. Sterker nog, een paar minuten later ligt AVP er al weer uit. De server is niet opgewassen tegen de enorme openingsdrukte. “Maar even een kwartiertje wachten dan..” zeggen de jongens tegen elkaar..................
 
Dim

Dim

Product Beheer
Medewerker
JAAAAA Wat gaaf dat je je verhaal ook hier gaat doen zeg! Hoopte daar al op... had er zelfs al aangedacht om je te pmen...

Vind dat je op een erg sfeervolle manier schrijft!

Ben benieuwd naar je verhaal van dit jaar...
 
S

SniperX

Registered User
Heren dank jullie wel voor de reacties. :)


Deel 2

Na even een kwartiertje gezellig te hebben gekletst met elkaar, mede over de phone-inns tijdens PyroFM van de smurfen, kunnen de jongens nu eindelijk inloggen op AVP. Timo duikt direct de bunker in richting het AVP café om daar zijn eerste bericht van het seizoen 2011-2012 te plaatsen. Ook Bas, Remco, en Nick besluiten dit te doen en al snel merken de jongens dat het AVP café een ware storm loopt. Timo merkt dat het inmiddels alweer half 1 is en wat hem betreft is het nu wel tijd om te gaan slapen. Ook de andere jongens gaan nu slapen, AVP is immers weer terug tot 31 Januari en zal echt niet weglopen. Timo sluit al vrij snel zijn ogen en dommelt langzaam weg richting dromenland.. En natuurlijk, zijn droom zal over vuurwerk gaan.

“Tring, Tring.” Hoort Timo nou zijn wekker? Of is het zijn telefoon? Vlug draait Timo zich om en hij ziet dat het 10:42 is, het is dus niet zijn wekker want die had hij om 11:00 gezet. “Trriiiing, Triiiiing.” Hoort Timo weer. Vlug kijkt hij op zijn telefoon en hij ziet dat Bas hem belt. “Met Timo.” Zegt Timo met een nogal slaperige stem. Logisch, want hij is pas net wakker natuurlijk. “Ha Timo! Hoelaat komen Remco en Nick vandaag bij jou?” vraagt Bas. Oh ja, dat is waar ook. Realiseert Timo zich nog half slaperig. Vandaag zouden zijn vrienden bij hem komen. “Uhm. Nick en Remco zouden rond twee uur komen geloof ik.” Antwoordt Timo. “Oké dan, ik moet eerst nog met mijn ouders mee naar de stad voor een nieuwe trui, dus ik kom denk ik een half uurtje later, schikt dat?” vraagt Bas. “Tuurlijk. Zie je dan.” Antwoordt Timo. “Tot dan.”, en Bas hangt op.

Een kwartiertje later gaat Timo zijn wekker echt en nu hij toch al redelijk wakker is besluit hij zich maar gelijk aan te kleden. Een wonder en voor het eerst deze vakantie dat Timo uit zichzelf opstaat. Maar vandaag is er natuurlijk ook alle reden voor. Zo kan hij eerder op de vuurwerkfora, en tevens komen zijn vrienden vanmiddag. Na zich even aangekleed te hebben loopt Timo rustig de trap af (in tegenstelling tot gisteravond) om te gaan ontbijten. Zijn vader is al een paar uur aan het werk en zijn moeder is boodschappen doen, zo weet Timo. Timo smeert zichzelf even drie broodjes met kaas en propt ze zo snel hij kan naar binnen, om vervolgens weer naar boven te lopen en zijn tanden te poetsen.

Na het poetsen van zijn tanden zet Timo de computer op zijn kamer maar eens aan. Het is nog maar kwart over elf in de ochtend maar nu al is het op de vuurwerkfora al weer vrij druk. Aan alles is te merken dat het seizoen weer begonnen is. Ook de bomen laten de bladeren alweer voorzichtig vallen, alsof ze nu al te moe zijn om ze nog langer vast te houden. De zomer van 2011 stelde bijzonder weinig voor vindt Timo. Na AVP gecheckt te hebben kijkt Timo even op VWC. Dan herinnert hij zich plots dat Zaterdag 3 September, overmorgen dus, de opendag van Lesli Vuurwerk voor VWC-leden is. En natuurlijk hebben Timo en zijn vrienden zich hiervoor opgegeven. De vader van Nick en Remco zou hen hier heen brengen en de vader van Bas zou ze komen halen wanneer het afgelopen is. Prima geregeld dus, en Timo krijgt er spontaan veel zin in.

Timo kijkt even op de klok achter zich en ziet dat het half twaalf is. Via Google nieuws ziet hij dat er weer een jongen gewond geraakt is door een vuurwerkbom. “Jongen van 17-jaar raakt gewond door vuurwerkbom aan hek.” Luidt de titel. Na het artikel gelezen te hebben merkt Timo op dat de vuurwerkbom niet afkomstig is van de jongen zelf, maar van iemand anders. De jongen is nu twee vingers van zijn rechterhand kwijt en daarnaast heeft hij behoorlijke gehoorschade. “Gekken moet je gewoon niet met vuurwerk om laten gaan..” denkt Timo bij zichzelf. Nog even checkt hij FPM en ook daar staan al talloze reacties op dit bericht.

Een uurtje later gaat de bel. De moeder van Timo is al weer thuis en doet open. Timo was de trap al afgestormd en zag al snel dat het zijn opa en oma waren. Timo begroet hen even en loopt rustig weer naar boven. Nog iets meer dan een uurtje en dan komen Nick en Remco al, denkt Timo. Zoals altijd heeft hij er veel zin in en ze zullen het ook zeker nog even over de opendag van Lesli vuurwerk hebben. Die nadert immers al met rasse schreden. Timo neemt een kijkje op buienradar voor het weer op zaterdag. “Een graad of 20 en droog.” Prima, vindt Timo. Maar diep van binnen kan hij niet wachten op de eerste nachtvorst, alhoewel het nog wel even zal duren. En uiteraard de eerste sneeuw, hoe zijn dorp weer in winter wonderland verandert.......
 
S

SniperX

Registered User
Deel 3

Eventjes later gaat opnieuw de bel. Timo zijn opa en oma zijn inmiddels alweer weg en zijn moeder is even naar de Praxis. Timo stormt opnieuw naar beneden om de deur open te doen en ziet dat het deze keer toch echt Remco en Nick zijn. “Ha jongens.” Zegt Timo in een opperbest humeur. “Hee Timo!” antwoorden Nick en Remco in koor, zoals zo vaak. Gezamenlijk lopen de jongens naar boven en Timo opent gelijk het Lesli opendag topic, om ook Nick en Remco er even aan te herinneren. “Oh ja! Zaterdag hé?” zegt Remco vrolijk. “Ja, hoelaat vertrekken we hier?” vraagt Timo. “Ik denk rond half drie, dan zijn we er rond kwart voor vier ongeveer. Dat moet vroeg genoeg zijn toch?” Antwoordt Nick. Timo knikt bevestigend en sluit het topic weer.

Timo loopt even naar beneden om een anderhalf liter fles cola te pakken voor hem en de tweeling. “Bas zal zo ook wel komen.” Zegt Timo terwijl hij de trap afloopt. “Haha, de arme rakker moest eerst de stad nog in!” antwoordt Remco. Timo loopt vervolgens weer naar boven met de fles cola en vier glazen. De vierde is uiteraard voor als Bas er straks ook is. Eventjes later gaat weer de bel en Bas is nu ook present. Het groepje is nu compleet en na even wat bijkletsen en drinken gaan de jongens op de fiets naar het plaatselijke voetbalveld; Johan Cruijff Court. Na twee minuutjes fietsen arriveren de jongens bij het voetbalveld waar helemaal niemand te bekennen is in de wijde omgeving. Gelukkig heeft de slimme Bas stiekem een paar grondbloemen meegenomen in zijn jaszak voor de heerlijke geur.

Na even een korte warming-up door middel van wat over tikken met de bal beginnen de jongens aan een potje zestienen. De winnaar krijgt van Bas een grondbloem om af te steken. Het eerste potje wordt gewonnen door Nick. Aan hem dus de eer voor het aansteken van het eerste lontje van dit seizoen. Het lontje begint te sissen en Nick gooit de grondbloem op de tegels naast het veld. De grondbloem is al wat ouder maar werkt nog prima. Wat Bas vergeten was is dat het een grondbloem met knal was, en een goede ook. De jongens schrikken best wel van de onverwachte en vooral harde knal. “Poeh, die zag ik niet aankomen.” Zegt Timo. “Heerlijke geur!” zegt Remco, terwijl hij naar de grondbloem loopt en de lucht extra opsnuift.

Na de grondbloem die Nick afstak begint het volgende potje zestienen alweer. Deze keer is de winnaar niemand minder dan Timo en ook deze grondbloem eindigt met een *voor Nederlandse begrippen* loeiharde knal. Na deze grondbloem steken Bas en Remco ieders nog een normale grondbloem af en Timo nog een rotje dat hij over had, om vervolgens na een goede twee uur voetbal weer naar huis te gaan. De jongens gaan nu naar het huis van de tweeling en zullen daar uitvoerige gesprekken over vuurwerk gaan houden, vermoedt Timo. Een paar straten van het huis van de tweeling af is een industrieterrein met daarop een vrij grote vuurwerkbunker. Wanneer de jongens het industrieterrein naderen schrikken ze zich een hoedje. Ze hoorden een half uur terug al veel sirenes van de brandweer en ambulances, en nu snappen ze waarom.

In de vuurwerkbunker van de winkel ‘Het Kolfje’ woedt een enorme brand. Er is al flink wat vuurwerk afgegaan en volgens de brandweer gaat het nog vele malen erger worden als het vuur niet zo snel mogelijk geblust wordt. De jongens kijken met lede ogen toe hoe de vuurwerkbunker in lichterlaaie staat. Er zijn acht brandweerauto’s en meer dan honderd brandweerlieden aanwezig, en daarnaast nog vijf ambulances. In de verte loeien nog meer sirenes van onder andere de politie en de brandweer. Naast alle hulptroepen staan er meer dan vier honderd mensen toe te kijken hoe de brandweer met man en macht tegen de brand vecht.

Enkele minuten later volgen een aantal knallen vanuit de bunker. De jongens kunnen het amper nog aan zien, maar ze willen ook niks missen. De brandweer krijgt het vuur inmiddels iets meer onder controle en met wat geluk kan het binnen een uur toch nog brandmeester zijn. ‘Over de toedracht van de brand wil de politie op het moment nog geen uitspraak doen’, horen de jongens een paar meter verderop. De jongens besluiten vervolgens toch maar richting het huis van de tweeling te gaan aangezien de brand bijna onder controle is en er gelukkig geen vuurwerkramp a lá Enschede 13 Mei 2000 in het verschiet ligt....................
__________________
 
S

SniperX

Registered User
Deel 4

Bij het huis van de tweeling aangekomen stallen de jongens hun fietsen in de schuur om vervolgens wat te gaan drinken. “Ik ga straks wel naar huis hoor, het is alweer half vijf!” zegt Timo geschrokken. “Prima, ik ga dan met je mee.” Antwoordt Bas. De jongens drinken hun cola op en Bas en Timo vertrekken richting huis. Onderweg komen de jongens een paar kinderen tegen die met vuurwerk prullenbakken proberen te slopen. “Jongens, dat is niet de bedoeling van vuurwerk.” Zegt Timo dapper. “Wat boeit jou dat?” antwoordt een van de jongens brutaal. “Veel, door jullie gaat men denken over een vuurwerkverbod. Ik zou er maar mee ophouden, anders sta ik volledig in mijn recht om de politie te bellen.” Antwoordt Timo koeltjes.

Thuis aangekomen stormt Timo gelijk naar boven. Zijn ouders zijn er nog niet dus Timo kan rustig even op de vuurwerkfora rondneuzen. Het is nog best aardig weer vandaag, maar vanaf morgen komt er verandering in ziet Timo op buienradar. Het weer slaat flink om, met temperaturen overdag rond de 12 graden, regen, harde wind, en kans op hagel. De nacht temperaturen schommelen gemiddeld rond de 7 graden. Vrij koud dus al voor begin September! Tevens heeft Timo vandaag te horen gekregen dat ze niet naar de opendag van Lesli Vuurwerk gaan.. erg balen dus, en Timo vraagt zich nu al af wat hij de komende dagen dan wél moet doen.

De daaropvolgende dagen vliegen toch nog vrij snel voorbij en vandaag, 6 September, hebben Timo en zijn vrienden een dagje vrij. Al om 08.00 is Timo wakker, maar hij is opgestaan met een geweldig idee. Meteen belt hij Bas om zijn idee te vertellen. “Met Bas.” Antwoordt Bas nogal slaperig. “Ha Bassie. Heb je zin om met zijn vieren naar Baarle-Hertog te gaan?” Vraagt Timo. “Ja natuurlijk! Gaan Nick en Remco ook mee?” antwoordt Bas. “Ja ik praat nu op msn met ze, en ook zij gaan mee.” Antwoordt Timo. “Toppie, over een uur bij jouw huis?” vraagt Bas. “Ja prima. Vergeet je geld niet hé!”

Een uurtje later staan Bas, Remco, en Nick op de stoep bij Timo. Timo stond buiten al op ze te wassen met zijn portemonnee en sporttas. De jongens lopen samen naar het treinstation dat op vijf minuten afstand is, en om kwart over negen zitten ze in de trein. “Zo dan, hoeveel geld heb je meegenomen Timo?” vraagt Remco. “Honderd euro voor vuurwerk.” Antwoordt Timo. “Mooi bedragje. En jij, Bas?” vraagt Remco opnieuw. “Ik heb 125 euro meegenomen. En jij en Nick dan?” “Wij hebben allebei 75 euro meegenomen. Vonden we wel genoeg voor een uitstapje.” Antwoordt Nick.

Anderhalf uur later zijn de jongens aanbeland in Breda. “Op naar bus 132.” Zegt Remco vrolijk als altijd. De jongens lopen richting de bus die toevallig al klaarstaat. Ze stappen direct in en na een tijdje rijden arriveren ze in Baarle-Hertog. “Ik ruik nu al een kruitlucht!” zegt Bas lachend. “Ik ook!” zegt Nick. De jongens stappen uit en lopen richting de Klokkenstraat. Ze lopen de winkel in en al snel vallen hun monden open. Ze zijn alle vier nog maar één keer eerder in Baarle geweest met hun ouders erbij. Al het vuurwerk lijkt hen wel aan te kijken. Timo vult al snel zijn lijstje in, bestaande uit een paar potten en wat knallers. Bas volgt hem met wat meer knallers en een paar potjes. Nick en Remco gaan allebei voor alleen knallers zoals de Big Spanish Cracker van Chooêt.

Na het inleveren van de lijstjes komen de vriendelijke medewerkers terug met het vuurwerk. De jongens nemen het vuurwerk in ontvangst en alle vier lopen ze, met een big smile natuurlijk, terug naar Bus 132. “Heerlijk die lucht..” zegt Timo. “Zeker wel.” Antwoordt Remco. Na opnieuw een reis van meer dan twee uur zijn de jongens weer bij het huis van Timo. “Het is nog maar twee uur!” zegt Timo verbaasd. “Ja klopt, zullen we het vuurwerk even uitstallen, en uhh, misschien wat testen?” zegt Nick met een ondeugende ondertoon........
 
Dim

Dim

Product Beheer
Medewerker
Super weer dat verhaal zeg! Hou normaal echt niet van lezen, maar een stuk waarin mijn hobby voorkomt en dat enorm goed geschreven is.... Dat is zo weg..

Kan niet wachten op je volgende delen. Hoop dan ook dat je net als vorig jaar weer verhaal of 53 maakt!

Thnx!
 
S

SniperX

Registered User
Ik zit gewoon vast met dat verhaal, en dus begin ik een heel nieuw verhaal. Ook heel anders qua schrijfstijl, ditmaal geschreven uit het Ik-Perspectief. Daarnaast ook vele andere gebeurtenissen dan voorgaande verhalen, om alles weer aantrekkelijker te maken. Daarnaast probeer ik nu weer regelmatiger updates te posten. Enjoy.


6 Oktober 2011

Weer een nieuwe dag. Het is acht uur ’s ochtends en mijn wekker rinkelt zoals bijna iedere ochtend. Met veel tegenzin besluit ik maar direct op te staan en ik kleed mij aan. Buiten is het net een beetje licht aan het worden. Voor mij is het zeer duidelijk dat de herfst weer begonnen is. Aan alles is het te merken. Bladeren vallen in grote getalen van de bomen, bladeren zijn verkleurd, en de eikels in deze wereld hebben weer gezelschap van hun soortgenoten die uit de boom komen vallen. Fantastisch.
Ik loop rustig naar beneden. Uiteraard eerst een stevig ontbijt voordat ik richting school vertrek. En om de dag toch nog enigszins zinvol te laten beginnen zet ik maar een youtube filmpje op. Uiteraard een vuurwerkfilmpje. Een korte maar leuke compilatie, deze keer. Mijn ouders zijn al op hun werk en mijn broertje is al naar school. Het geluid staat dus lekker hard. De knallen galmen lekker door de kamer en ondertussen werk ik mijn broodjes in hoog tempo naar binnen. Even een glaasje water drinken nog. En dan hup weer naar boven om mijn tanden te poetsen.

Na het poetsen van mijn tanden werp ik een vluchtige blik op de klok. Kwart over acht. Ik besluit de laptop maar weer uit te schakelen en ik loop naar de schuur om mijn fiets te pakken. In de schuur ligt nog een slof rotjes van vorig jaar. Even aanraken. Heerlijk gevoel. Daarna pak ik mijn fiets en vertrek richting school. Een kleine dagelijkse toch van een kilometer. Ik fiets er iets meer dan vijf minuten over. Ik verheug me er nu al weer op om het gezeur van de chagrijnige leraren weer aan te horen als ik aan het dagdromen ben over oudejaarsdag. Nog iets meer dan 80 dagen. Laat mij lekker dagdromen over vuurwerk, de leerstof begrijp ik toch allemaal al.

Vijf voor half negen arriveer ik op school. Ik heb nog een minuut of vijf om naar het lokaal te gaan. Het eerste uur is gelukkig wel vrij leuk, muziek. Tijdens muziek is het dagdromen namelijk in lichte mate toegestaan. En een aantal van mijn vrienden hebben ook muziek. Uiteraard discussiëren we flink over vuurwerk. Ook Jesse, Thomas, en Martijn zijn helemaal gek van vuurwerk, net als ik. Ben ik toch niet de enige met die volgens vele mensen eigenaardige hobby.

Half negen. De bel is gegaan en het is tijd om met de les te beginnen. “Ik heb er weer zin in..” zeg ik op een cynische toon tegen Jesse. “Ja ik ook joh. Zeg, heb je die knal gisteravond nog gehoord?” vraagt Jesse mij. “Ja rond een uur of negen toch?” “Ja, dat was mijn buurjongen. Hij wou even zijn gekochten nitraten showen en uitproberen.” Zegt Jesse lachend. Ook Martijn en Thomas hebben zich bij ons gesprek gemengd. Alhoewel dit slechts van korte duur is, want de leraar wil natuurlijk met zijn les beginnen. “Leon, zou je op willen letten?” vraagt hij mij. “Tuurlijk meneer.” Antwoord ik op een ietwat sarcastische toon. Gelukkig merkt hij dit niet.

Gelukkig vliegt de les vrij snel voorbij. Met mijn vrienden spreek ik vanmiddag na school af. Ten minste, zo besloten we tijdens de les. Het tweede uur belooft een stuk zwaarder te worden. De bel is gegaan en moedeloos strompel ik naar het Wiskunde leshuis. Meneer Trentelman zit zoals altijd al klaar met zijn chagrijnige hoofd. “Zitten en spullen pakken.” Is het eerste wat hij altijd zegt wanneer er iemand binnenkomt. Zo ook vandaag. En laat ik daar nou net geen zin in hebben. Maar ja, het moet maar. Gelukkig zit ik deze les naast Jesse. Het wordt dus meer een uurtje pyrotechniek dan wiskunde.

“Leon, heb je al gekeken op die site van Groothuis?” vraagt Jesse mij. “Nee, wat is daar mee dan?” antwoord ik. “Ze hebben een geweldige actie. Sinds gisteren kan je verschillende producten tegen kortingen van wel 60% kopen. Het zijn uitlopende producten, dus ze hebben er nog maar een beperkte voorraad van.” Vertelt Jesse me. “Gaaf.” Antwoord ik koeltjes, aangezien Trentelman ons nauwlettend in de gaten zit te houden. Vanavond zal ik wel even kijken op hun site, besluit ik. Even later gaat gelukkig de bel. “Dat was weer een vreselijk uurtje.” Zeg ik tegen Martijn, die aan komt gelopen. “Nou scheikunde was wel leuk! We gingen sterretjes maken. Nou stellen die dingen weinig voor natuurlijk, maar de geur die er af kwam was heerlijk.” Vertelt Martijn mij. Daar word ik wel jaloers van. Ik een saai uur wiskunde, hij sterretjes maken met scheikunde. Alles wat met vuurwerk te maken heeft is natuurlijk positief. Vooral als het tijdens de les is.

De uren daarna vliegen gelukkig vrij snel voorbij. Daarbij komt dat ik na vijf lesuurtjes alweer vrij ben. Na de bel stap ik direct op mijn fiets en trap ik in hoger tempo dan vanochtend naar huis toe. Mijn broertje zit nog tot het achtste op school en mijn ouders werken tot vijf uur. Gezien het feit dat het nu nog maar half twee is, heb ik dus nog alle tijd. Jesse, Martijn, en Thomas komen rond een uur of drie. Ik pak even een broodje en zet mijn laptop aan. De eerste sites die ik bezoek zijn uiteraard de vuurwerkfora. Vuurwerkcrew, AVP, Freakpyromaniacs. Vaste prik, al sinds ik de fora ken. Daarnaast natuurlijk weer een vuurwerkcompilatie erbij. Ditmaal een compilatie van VWC-lid “Vuurpijl”. Ik zet het geluid goed hard zodat de knallen van het filmpje lekker doorgalmen.

Een kwartiertje later besluit ik maar eens op de site van Groothuis, een winkel vijf minuten verderop, te kijken. En ja hoor, mijn ogen vallen direct op de grote kortingen. Het Buurtassortiment XXL van Rubro voor €65. De Sniper van Wolff voor €30. En een 100.000 klapper voor de schamele prijs van €17.50. Dat zijn nog eens prijzen natuurlijk. Maar aangezien ik mijn budget nog niet rond heb bestel ik nu nog niets. Dat wordt minimaal November vrees ik.

Een uurtje later gaat de bel. Het zijn Thomas, Jesse, en Martijn, zoals verwacht. En Jesse zou Jesse niet zijn als hij geen vuurwerk bij zich had. “Wat heb je deze keer bij je?” vraag ik hem direct. “Ach, een paar rotjes. Meer niet.” Zegt Jesse lachend tegen me. Die paar rotjes heb ik zelf ook wel in de schuur, maar toch is het altijd leuker om wat met z’n vieren te gaan stoken. Dat doen we ook. De tien meegenomen rotjes van Jesse zijn na een minuut al weer op.....
 
Dim

Dim

Product Beheer
Medewerker
Leuk dat je toch weer de moeite neemt een verhaal te schrijven. Vond het jammer dat het even duurde. Altijd super sfeervol om het verhaal te lezen!
 
S

SniperX

Registered User
Tegenwoordig schrijf ik short stories, even als update...

Barry Otter en de Secret Salute der wijzen

"Triiing. Triiing." Barry zijn wekker gaat luid als altijd af.
Normaal gesproken draait Barry zich nog een keer om, maar vandaag is het totaal anders.
Het is namelijk, na lang wachten, eindelijk de eerste verkoopdag!
Barry schiet snel zijn kleren aan en loopt naar beneden om eerst even te ontbijten. Daarna even tanden poetsen en inmiddels zijn ook zijn ouders al opgestaan.

"Barry, denk je erom dat we over een kwartier naar Vuurwerkstein moeten?" zegt zijn vader prompt. "Ja pap dat weet ik, ik ben al helemaal klaar hoor!" antwoordt Barry opgewekt.
Ook al is het nog maar half tien 's ochtends, Barry is klaarwakker.
Een kwartiertje later is het zo ver en stapt Barry samen met zijn vader op de bezemsteel. Na een paar minuutjes arriveren ze bij Vuurwerkstein. Even wachten nog, en Barry is aan de beurt.

"Volgende alstublieft." zegt de medewerker. Barry stapt naar voren en legt zijn afhaalbewijs op de toonbank. "Bestelnummer 666, wat toevallig. Daarmee kom je namelijk in aanmerking voor een secret salute!" zegt de vriendelijke medewerker. "Indien je de volgende vraag correct beantwoord natuurlijk." vervolgt hij zijn verhaal. "Hoe lang verkoopt Vuurwerkstein al vuurwerk?" luidt de vraag. "Zeven jaar." antwoordt Barry meteen. "Correct! Je wint de Secret Salute van Rubro. Gefeliciteerd!" zegt de medewerker vrolijk. Barry kijkt nu nog vrolijker dan hij al deed en zijn hartslag stijgt wanneer de medewerker terugkomt met zijn bestelling én de grote pot.

Eventjes later loopt Barry tevreden de winkel uit. Samen met zijn vader klimt hij weer op de bezemsteel om de weg naar zijn huis te vervolgen. Buiten is het wel ijs koud te noemen met een temperatuur van een graad of twee onder nul. Thuis aangekomen besluit Barry eerst even bij de open haard te gaan zitten met een lekkere kop warme chocolademelk. Zijn ouders zijn net als hij zelf zeer benieuwd naar de Secret Salute, en Barry loopt naar buiten met een aansteker.

Barry steekt het lontje aan en doet een paar stappen naar achteren. Het lontje sist door en vol spanning kijken Barry en zijn ouders toe. Een salvo van harde knallen schiet de lucht in. Barry en zijn ouders genieten vol op van het geweld dat de Secret Salute teweeg brengt en staan met open mond toe te kijken. Na een halve minuut is de pot helaas ten einde en is er een grote rookwolk ontstaan. Barry loopt weer naar binnen om zijn chocolademelk verder op te drinken.... Op naar oudejaarsdag dan maar!

----------------------------------------------------

Nu een waargebeurde short story.

29 December 2010 - A true (short) story

Half negen in de ochtend. Mijn wekker gaat eindelijk af! Het is een zeer lange nacht geweest. Alhoewel ik de slaap moeilijk kon vatten ben ik daarna toch niet meer wakker geworden tot mijn wekker ging, gelukkig. Over een goede anderhalf uur ga ik met m'n vader naar de winkels om mijn bestellingen op te halen, realiseer ik me. Ik sta overvrolijk op en kleed me als een speer aan.

Na even wat gegeten te hebben en mijn tanden gepoetst te hebben (voor de duidelijkheid douche ik mij 's avonds hoor :p), was het iets na negen uur. Even tijd om de fora af te struinen naar de eerste collecties dus! Er waren al enkele mensen die foto's geplaatst hadden van hun eerste deeltjes. Sommige lagen nog net niet met slaapzakken voor de deur op de opening te wachten! Geweldig, dat is pas sfeer.

Na een half uurtje op de fora at ik nog even wat en pakte ik mijn afhaal bewijzen erbij. Wel zo handig natuurlijk voor deze grote dag. Nog even later was het tijd om in de auto te stappen met mijn vader. Na een dikke tien minuten ruiten krabben (ja het was erg koud!), konden we onze reis beginnen. Of nouja, eigenlijk mijn reis hé. Met een muziekje op waren we na een klein kwartiertje al bij Harings Vuurwerk te Almelo.

Hier was de sfeer zoals altijd goed. Al snel was ik aan de beurt en ik had nog een prijsvraag gewonnen ook, dus won ik een pot van 45 euro en een mobieltje! Helemaal geweldig uiteraard. Mijn dank nogmaals naar Bastiaan en Harings. Na de bestelling hier dus opgehaald te hebben reden we door naar Wierden; de vuurwerkdiscount. Ook hier haal ik al jaren mijn vuurwerk.

Eventjes wachten weer en ik was aan de beurt. Ik zag Timo en Gerlo nog (|-TIMOOW-| en Drummer92), en dat was natuurlijk extra leuk. Na een paar minuten stond mijn tas vol met vuurwerk weer op de toonbank en verlieten we, na nog een 2000 klapper te hebben gekocht voor €3(!!) euro, de winkel weer. Nu als laatste nog naar Vuurwerktotaal in Almelo oftewel de fietsenmaker Profile Smit.

Ook hier waren we snel aan de beurt. Naast mijn gewone bestelling nog even een los pakje Chooêt Mega Shock box gehaald; deze zagen er namelijk super uit op de al beschikbare filmpjes. We reden vervolgens weer naar huis en daar stalde ik al het vuurwerk maar eens uit voor een collectiefoto. Deze is te zien in het collectiefoto topic 2010/2011. Nu was het wachten natuurlijk op de dag zelf...

epknxi.jpg
 
P

Pyro030

Registered User
Jammer dat er niet 1 groot verhaal komt, maar je kunt niet alles hebben hé.
Verder vind ik het 'Barry' verhaal echt helemaal niks, sorry.

Jou eigen waargebeurde verhaal is vele malen leuker en prettiger om te lezen.
Ben benieuwd wanneer er weer een verhaaltje verschijnt van jou.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Bovenaan