Intense beleving!

Robke

Registered User
mijn intense beleving van 2011-2012

Voor het eerst sinds jaren geen vuurwerk!!!! Toch een prachtige avond gehad. Om 23.45 naar de plaatselijke "berg" gelopen om zo het vuurwerk boven de reeshof (Tilburg) te kunnen zien. Wel lekker romantisch zo met z'n tweeën.

Normaal wordt er door mijzelf voor enkele honderden euro's vuurwerk afgestoken, maar een operatie en dan vooral de naweeën van de narcose verhinderde dit deze keer. Ik kan jullie 1 ding vertellen dit was het laatste jaar zonder vuurwerk!!!!!
 

SrCl2

Registered User
Even een kleine sprong terug in de tijd...

Toen ik 4 jaar oud was, was ik ronduit bang voor vuurwerk. In het dorp waar ik destijds woonde was één rijwielzaak die vanaf 27 december vuurwerk verkocht. Ik kan mij nog herinneren dat ik daar -ook samen met mijn moeder- nauwelijks langs durfde te lopen omdat daar "grote jongens" stonden te knallen.

Een jaar later kocht mijn vader op 31 december een vuurwerkpakket, tot mijn stomme verbazing mocht ik van hem ook enkele vuurwerkjes zelf aansteken (mer een zwarte aansteker van Centra, een winkelketen die allang niet meer bestaat). Het allereerste stuk vuurwerk dat ik live heb gezien, was een Twitter Glitter. Zelf mocht ik enkele piraatjes en een astronaut aansteken (niet wegwerpen). Topper: De Venus Rakete van Weco!

Een jaar later, op 31 december 1977, beleefde ik de Jaarwisseling der Jaarwisselingen. Zelf hadden wij een groot vuurwerkpakket met veel klassiekers (zelfs de News Transmitter van Horsebrand, waaover later meer), onze buren pakten echter ook stevig uit met onder andere een groot pijlenpakket van Schuurmans Leeuwarden en (in mijn beleving) heel veel "klein" knal- en siervuurwerk.
Deze jaarwisseling heeft een diepe indruk op mij gemaakt, temeer daar zowel onze News Transmitter als die van de buren niet deed wat 'ie moest doen. Die van ons begon als een razende Roeland over de weg te stuiteren en zijn lading alle kanten op te schieten, die van de buren explodeerde vrijwel meteen!

De jaarwisselingen die volgden waren ook leuk, maar niet zo leuk als die van 1977/1978. Voor de volgende "topper" moest ik tot 1981 wachten.
Op 28 december 1981 (27 december was een zondag), haalde ik samen met mijn moeder vuurwerk in een naburig dorp (de vuurwerkwinkel in ons eigen dorp hanteerde woekerprijzen). Ik had zelf voor mijn vuurwerk gespaard. Ik had zo'n 22 gulden te besteden, in die tijd best veel geld voor een 10-jarige (kerstrapport!). Ik heb dat geld op enkele dubbeltjes na allemaal besteed, met een tevreden gevoel fietste ik weer huiswaarts. Daar aangekomen kwam ik een groepje klasgenoten tegen, allen hadden vuurwerk bij zich. Ik kon de verleiding niet weerstaan: een pakje babypijltjes, een Red Azalea, een aantal luchthuilers-met-knal en enkele pakjes astronauten moesten er aan geloven. We hadden een onvergetelijke middag, dat wel...

's Avonds zag ik tot mijn grote schrik dat ik al ongeveer een derde deel van m'n totale vuurwerkvoorraad verschoten had, het was echter nog maar 28 december... Een knagend gevoel van spijt maakte zich van mij meester. Op 29 december heb ik dan ook he-le-maal niets afgestoken (wát een zelfdiscipline vergde dat, pfff!). Die avond kwam m'n vader echter thuis... met een gigantisch vuurwerkpakket onder z'n arm!

Later meer...
 

SrCl2

Registered User
Waar was ik gebleven? O ja, op de avond van 29 december 1981. Die avond kwam mijn vader thuis met een daverende verrassing: een groot vuurwerkpakket!

Na het vuurwerkpakket te hebben bekeken en uitgepakt, ging ik gewoon naar bed. De volgende dag ging ik met mijn jaszakken (!) vol babypijltjes, knalvuurwerk en een aansteker stiekem naar het marktplein in ons dorp. Daar aangekomen zag ik enkele klasgenoten staan. Iedereen had vuurwerk bij zich, die middag werd er dan ook flink geknald. In het dorp waar wij destijds woonden, was dit geknal de laatste vijf(!) dagen van het jaar een volkomen geaccepteerd verschijnsel: niemand kwam ook maar op het idee om de politie te bellen. Wij bleven dan ook met onze poten van andermans bezittingen af. Ach ja, die goede oude tijd...
Van de jaarwisseling 1981/1982 zelf weet ik eerlijk gezegd niet zoveel meer, dit was eigenlijk de eerste keer dat de voorpret de boventoon voerde.

De daaropvolgende jaarwisseling was eigenlijk een kopie van de jaarwisseling 1981/1982, met dien verstande dat wij nu meer in een vaste groep optraden (lees: door het dorp liepen terwijl wij vuurwerk afstaken). Prachtige tijd gehad en... van de jaarwisseling 1982/1983 zelf is eveneens weinig blijven hangen. Wel kan ik mij herinneren dat wij eind december 1982 behalve met "echt" vuurwerk ook veel met sterretjes en stukken pvc-buis in de weer waren teneinde rookbommetjes te maken.

Een jaar later: ik zat inmiddels in de brugklas en kennelijk mocht ik daarom ook op oudejaarsavond (tot 23:00 uur) alleen het dorp in. Uiteraard liet ik er geen gras over groeien en tegen 20:00 uur verzamelden we weer op het marktplein. 's Avonds al knallend door het dorp lopen was (zeker op 12-jarige leeftijd) toch nog een stuk spannender dan overdag. Zelf had ik dat jaar trouwens nauwelijks knalwerk. Ik had vooral klein siervuurwerk zoals grondbloemen, parelpijltjes en Happinessfonteinen bij me. Een wildvreemde stomdronken(?) passant gaf me echter zomaar enkele pakjes astronauten cadeau! Hiermee was het tekort aan knalvuurwerk ook weer gecompenseerd (bedankt, onbekende gulle gever!).

Vanaf medio jaren '80 gingen we op oudejaarsavond ook steeds vaker bij elkaar op bezoek, even bijkomen van het knallen zeg maar. Meestal kregen we dan ook iets (al dan niet alcoholisch) te drinken.

Volgende keer: de jaren '90.
 
Laatst bewerkt:

nero

Registered User
Bij mij is het begonnen toen ik een mannetje van 4 was, mijn oom had toen een verkooppunt en mijn moeder hielp enigzins mee.
Ik als klein mannetje liep daar rond en was gek op de verpakkingen, de kleurtjes en de vorm.
De balletjes die al brandend afgebeeld stonden op de romeinse kaarsen, de starball klein die je ook in het groot had, de sound of music die -achteraf gezien- heel hard floot in 6 of 7 verschillende tonen, het bloemenvaasje en waar ik uren naar kon kijken de tri colour fountain.
De dag na oud en nieuw, 1983 was mijn moeder me kwijt, ik was halverwege de nacht opgestaan, had mijn jasje aangedaan, mijn laarsjes en was buiten tussen de resten aan het zoeken naar vuurwerk waar nog "touwtjes" aan zaten.
Het is heel gek maar mijn moeder vertelde me dat ik toen al bewust was van het gevaar want vuurwerk waar een te kort touwtje aanzat dat was niet meer goed en liet ik liggen want dat had Urbanus verteld op televisie ( de SIRE vuurwerkspotjes )
Vanaf die tijd ben ik een freakje geworden, mijn vader liet me zelfs toen al het vuurwerk uitzoeken wat er gezien moest worden en geloof me dat werd grondig uitgezocht. ( ondanks dat er geen filmpjes e.d. te vinden waren, er was nog geen internet )
Enige jaren later toen ik mijn eigen budgetje had was het voornamelijk snipperen met de japanse kanonslagen, voetballen met de grondbloemen ( die oranje ) lanceren van de moon travellers, up-up-up pijltjes, jumping jacks en romeinse kaarsen, ohw laten we de 7klappers niet vergeten. ( die groene )
De hele dag stoken, ons stookplekje lag bezaaid met snippers, toen smeulden sommige nog na waaraan je je volgende kanonslag kon afsteken. We maakten toen ook zelf de multi klappers door de grijze gedraaide lontjes aan 1 kant los te maken zodat ze heel lang werden, je kon ze dan aan elkaar maken en dat ging prima!!
Vervolgens kwam de periode van strijkers, 100000 klappers, flowerbeds en lawinepijlen.. Een periode wat ik niet gemist zou willen hebben maar achteraf gezien blij ben overheen gegroeid te zijn. ( zou dat het echt zijn ? )
Zo kocht ik 5 100.000 klappers en rolde die uit, toen waren ze nog aan 1 stuk, niks geen kliksystemen, dus een heel eind rode snippers :) De lawinepijlen gingen netjes de lucht in en de flowerbeds werden bewaard tot na 00:00 als de meesten al op hun einde waren.
Tegenwoordig zoek ik me vuurwerk netjes uit, er is zoveel aanbod dat ik soms versteld sta en ik twijfel of ik wel de juiste cakes heb aangeschaft.
Voorgaande jaren ging er voor vele eurootjes de lucht in, een budget had ik niet echt aangezien mijn carriere als DJ en (vaak) mijn pokerwinnings me goed wisten te helpen.
Aangezien ik nu papa ben en wat meer verantwoordelijkheden heb gekregen is er nog maar 1 verantwoordelijkheid die ik rond de jaarwisseling graag wil nemen en dat is mijn zoontje ook een freak maken. Er is geen mooier werk, dan vuurwerk....
 

Stefan Tetteroo

Registered User
Als klein jochie je vergapen aan alle vuurwerkfolders die op de deurmat vielen. Ook hopen dat paps en mams nog wat geld apart hadden gehouden voor de jaarwisseling. Bij de plaatselijke kiosk of fietsenwinkel werd een leuk pakket en wat klein spul gekocht. En dan als de 31e was aangebroken waren ik en mijn broers net een stel stuiterballen. Overdag klein spul stoken en met ontzag kijken naar de pubers met strijkers en nitraten. En dan s'avonds vol blijven houden dat je op wou blijven tot 12 uur, hoewel dit niet altijd lukt en je soms om kwart voor 12 wakker gemaakt moest worden. Mijn pa heeft nog eens een jas afgeschreven door een ratelband aan de verkeerde kant aan te steken. En na veel stookplezier en het prachtige vuurwerk van anderen gezien te hebben proberen te gaan slapen. Soms was dit erg lastig als er tot diep in de nacht lawinepijlen te horen waren. Geniet nu nog steeds van elke jaarwisseling en hoop dit nog lang te blijven doen...
 
Laatst bewerkt:

Dim

Product Beheer
Medewerker
Leuk die verhalen weer! Voor mij echt een teken dat het bij nog veel meer mensen nu ECHT gaat ''kriebelen''
 

king of thunder

Registered User
Ach wij mannen zijn simpel en vrouwen weten dat. Wat willen mannen ? Vreten , vrouw(en) , vuur(werk) ! Wij evolueren niet echt meer en ik moet zeggen dat je toch ook niet veel meer nodig heb dan de drie V's op de B van bier na dan misschien hehe
 

ifeelfine

Registered User
Toch maar even reageren: zoals Tony het beschrijft: zeer herkenbaar. Ook ik werd (word) ieder jaar ziek. etc.. het hele riedeltje.
Maar daar blijken pillen tegen te bestaan. Krijg ze voor een andere aandoening die eind vorig jaar is geconstateerd (en waardoor ik om 3 uur s'nachts online ben :hehe!:) en als belangrijkste bijwerking: mijn freakbestaan is over!!!!!

Ik heb wel wat vuurwerk besteld en vind het ook zeker nog mooi. Lekker wat met mijn vrienden stoken kijk er nu al naar uit. Maar uren hier uitzoeken wat ik wil, demo's aflopen honderden euros uitgeven (nou ja de meeste mensen vinden 200 euro een hoop geld voor vuurwerk maar voor mij is het een schijntje vergeleken met de 600-800 van de afgelopen jaren). Reageren op iedere knal. Het is weg!!!

Mijn vrouw blij, ik blij want net een huis gekocht dus kan die paar honderd euro goed gebruiken maar raar is het wel. Ik ga heel anders met vuurwerk om. Zou het dan toch een "afwijking" zijn waar wij allemaal aan lijden :tounge:
 

Koetje

Registered User
Hmm apart, hier 2 dochters maar het is eigenlijk alleen maar ´erger´ geworden de afgelopen jaren met mij. Ongeneeslijk vrees ik.
En ook nog steeds de neiging om bij elke knal te gaan kijken. Van de week ging er een profblok de lucht in, eerst ff blijven zitten, dan uiteindelijk toch naar zolder rennen terwijl je weet dat ie dan waarschijnlijk al klaar is als je boven bent. Wat dus ook zo was hahaha.
Nogt 2 weken! Heerlijk!
 

sprinkhaan

Registered User
Iets waar ik onschijnbaar veel last van heb en wat toch duidelijk maakt hoe je er aan toe bent.

Vuurwerk is binnen en staat opgeborgen.
S'avonds zit je voor de televisie en ineens slaat het toe, je moet en zal even naar boven om toch even te kijken.
Lekker er even tussen zitten alles drie keer rond draaien om te bekijken , lontjes checken, kijken hoe alles in elkaar zit enz.
Dan heb je je dosis weer gehad en kom je tot rust.............drie uur later zit je er weer en dat heb ik ieder jaar weer.

Plus ik moet op de eerste verkoopdag alles halen, ik zou helemaal gek worden als ik moet wachten op de 2e of 3e verkoopdag.
Dat heeft ook te maken met bovenstaande, lekker even je dosis......vervoering,vervulling,genot het schijnt alles tegelijk te zijn wat je haalt/ervaart.

Alleen als ik het zo terug lees zou ik mezelf ook rijp achten voor een goed gesprek bij een psychiater, alleen..... ik denk dat ik gewoon deze aandoening maar behoud zoals deze is. Bevalt me wel zo......
 

SrCl2

Registered User
Volgende keer: de jaren '90.

Oei, het is alweer een half jaar geleden dat ik beloofde om een vervolg op mijn verhaal te schrijven. Mijn excuses, ik was deze toezegging helemaal vergeten!


Oké, daar gaan we dan...

1990 was best een succesvol jaar voor mij: ik slaagde voor m'n eindexamen en ging studeren in de "grote stad" Groningen. Dat betekende wel een verandering voor mij: voor het eerst zou ik geen herfstvakantie hebben (het hbo kende destijds geen herfstvakantie). De o zo spannende eerste tentamenweek eind november kwam ik glansrijk door, alle reden voor een feestje dus!

Het was inmiddels december geworden, in diverse rijwielzaken werden vuurwerketalages ingericht. Toppers waren Vincent van Ellen en Rijwielcenter Dik (deze zaken bestaan nog steeds, ~Dim~ heeft de foldertjes). Zoveel vuurwerk had ik nog nooit bij elkaar gezien (ik was immers alleen de vuurwerketalage van de rijwielzaak in ons dorp gewend)! Half december stapte ik Rijwielcenter Dik binnen en nam een foldertje mee. Thuisgekomen ging ik mezelf lekker maken met hetgeen allemaal in het foldertje te zien was. Het was meteen zonneklaar: ik zou dat jaar m'n vuurwerk bij Rijwielcenter Dik bestellen.

Naast het traditionele meterpakket bestelde ik ook nog wat los siervuurwerk, in totaal voor zo'n 75 gulden (dat was -zeker voor mijn doen- een astronomisch bedrag in die tijd). Ik kan mij bovendien nog herinneren dat ik dat jaar voor het eerst een in een mortier voorgemonteerde shell bestelde, de voorloper van de Thunderking eigenlijk. De naam van dat vuurwerkje (dat volgens mij alleen in 1990 op de Nederlandse markt was) weet ik helaas niet meer. Wel weet ik nog dat het mortiertje feloranje van kleur was en dat het op een stevige, van stabilisatoren voorziene voet stond.

In 1990 mocht nog vanaf 27 december vuurwerk verkocht worden, je raadt al op welke dag ik dat vuurwerk daadwerkelijk ging ophalen. Nog maar 4 daagjes wachten! Uiteraard ging er in de periode vóór 31 december regelmatig zo'n mooie brulpijl van Flower Basket de lucht in (ik had er toch meer dan 100).

Op 30 december 1990 heb ik 's middags onder andere nog wat vuurwerk met een vriend afgestoken, later die middag ging ik weer naar huis. Niks aan het handje.

En toen gebeurde het... Ik kwam in de warmte en begon me opeens heel moe te voelen. Alles begon me zeer te doen en m'n eetlust was plotsklaps verdwenen. Koude rillingen maakten zich van mij meester, ik kreeg ineens een barstende hoofdpijn. Snel even douchen, dacht ik nog... Maar dat hielp niets, zelfs een warme kruik bleek niet voldoende om me warm te krijgen. Die avond lag ik heel vroeg ik bed.

Op de Dag der Dagen van 1990 werd ik rond 11:00 uur met een bonkende hoofdpijn wakker, de koorts was gelukkig wel gezakt. De geur van oliebollen en appelbeignets deed me nochtans bijkans kotsen. Met heug en meug heb ik toen toch maar een boterham naar binnen geworsteld, die dag heb ik verder helemaal niets gedaan. 's Avonds ben ik nog wel met wat vrienden het dorp in gegaan, heb ook nog wel wat vuurwerk afgestoken, maar echt veel lol heb ik die avond niet gehad. Ik voelde me daar simpelweg te beroerd voor. Van de jaarwisseling 1990/1991 zelf weet ik dan ook vrijwel niets meer, het vuurwerk afsteken was verworden tot een verplicht nummer... Meteen nadat het laatste vuurwerkje was afgestoken, zocht ik m'n bed maar weer eens op.

Volgende episode: 1991-2000.
 

SrCl2

Registered User
Volgende episode: 1991-2000.

1991-2000: Verval en wederopstanding.

Zoals reeds eerder vermeld, ben ik in 1990 gaan studeren in de "grote stad", hetgeen me een heel andere kijk op vuurwerk opleverde (niet alleen qua kwantiteit, ook qua kwaliteit). Wie echter denkt dat ik me daardoor begin jaren '90 vol overgave op mijn vuurwerkhobby zou storten, heeft het deerlijk mis...

Sterker nog: een periode van ernstig verval diende zich aan. Deze periode begon in 1991, ik had toen eigenlijk helemaal geen zin in de Dag der Dagen (óók niet in de kerstvakantie...). Ik heb destijds op het allerlaatste moment (dus op de Dag der Dagen zelf) nog wel wat kleine vuurwerkjes gekocht, maar veel stelde dat niet voor. In was m'n interesse in vuurwerk dus compleet verloren, hiervoor waren verschillende oorzaken aan te wijzen: andere studie, geldgebrek, andere kennissenkring et cetera.

Alle "knalvriend(inn)en" met wie ik in de jaren '80 veel optrok (vooral in de periode van 27 december tot en met de Dag der Dagen) hadden hun interesse in vuurwerk goeddeels verloren. De jaarwisselingen 1991/1992 en 1992/1993 verliepen dan ook op nagenoeg identieke wijze: weinig vuurwerk afgestoken en na het afsteken ervan direct naar bed.

De jaarwisseling 1993/1994 beschouw ik eigenlijk als een tussenfase: enerzijds had ik weinig interesse in vuurwerk, anderzijds begon het eind november 1993 toch wel weer wat te kriebelen. Tijdens deze jaarwisseling stak ik al wat meer vuurwerk af dan de voorgaande twee edities.

De jaarwisselingen 1994/1995, 1995/1996 en 1996/1997 werden bij kennissen gevierd, die kennissen staken ook vuurwerk af. Dat betekende dus een flinke hoeveelheid vuurwerk die avonden, want ik had mijn interesse in vuurwerk inmiddels wat herwonnen (en mijn koopgedrag daarop aangepast). Daar komt nog bij dat ik m'n eeste serieuze baan kreeg (en dus wat meer te besteden had, ook aan vuurwerk). In 1994 schafte ik voor het eerst vuurwerk uit de Diamond Collection aan, die collectie was toen nieuw. Topper: de Coconut Tree. Man, wát een burstknal! Nadeel: het ding kostte f15,-. En dat was natuurlijk best veel geld voor een singleshot!

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik me van de jaarwisselingen 1997/1998 en 1998/1999 weinig kan herinneren, wel werd er -uiteraard- vuurwerk afgestoken.

Volgende episode: 2000-heden.
 
Laatst bewerkt:

Dim

Product Beheer
Medewerker
Altijd erg sfeervol om te lezen! Bedankt voor deze leuke bijdrage. Ben benieuwd naar de rest!
 

vonk

FPM Moderator
Medewerker
Man man de Coconut three. Wat een ding was dat zeg. Echt een zeer gaaf ding voor die tijd. Voor mijn gevoel ook nooit meer evenaart door andere single shots.
Wat vind jij daarvan SrCl2? Is alles in gedachten altijd maar beter of was dit ook echt zo?
 

Dim

Product Beheer
Medewerker
De coconut tree was ook echt een monster! Voor m'n gevoel, voor zover ik het me kan herinneren is er idd geen single shot meer geweest die beter was.
 

SrCl2

Registered User
Man man de Coconut three. Wat een ding was dat zeg. Echt een zeer gaaf ding voor die tijd. Voor mijn gevoel ook nooit meer evenaart door andere single shots.
Wat vind jij daarvan SrCl2? Is alles in gedachten altijd maar beter of was dit ook echt zo?

In mijn ogen is de Coconut Tree de beste singleshot die ooit gefabriceerd is. Na mijn kennismaking met dit pyrotechnisch hoogstandje behoorde de Coconut Tree iedere jaarwisseling tot mijn basisuitrusting. Dit heeft geduurd tot en met de jaarwisseling 2001/2002, want toen waren ze (hier althans) ineens uit het assortiment verdwenen. Navraag bij mijn vaste vuurwerkverkooppunt leerde destijds dat deze singleshots nauwelijks verkocht werden omdat men ze te prijzig vond (f15,- per stuk in 1994/1995 en f18,50 per stuk in 2001/2002).

Er zaten trouwens drie grote singleshots in het assortiment van Diamond. De Coconut Tree was er een van. De overige twee waren de Bright Lightning en de Silver Angel. Eerst waren ze alleen per stuk te koop, later kon je er ook voor kiezen om ze alledrie in een keer te kopen. Je kreeg dan wat korting.

Ooit heb ik ze alledrie in een keer gekocht, ik vermoed dat dat in 1997 of in 1998 is geweest. Kosten: zo'n f40,-, dit was een flinke hap uit mijn vuurwerkbudget destijds! Op de Dag der Dagen heb ik ze een voor een achter elkaar afgestoken. Het effect en de burstknal van de Silver Angel waren best goed, maar de Bright Lightning bleek een flutding (zowel qua effect als qua burstknal).

Uiteraard bleef de onbetwiste topper de Coconut Tree. Deze singleshot gaf het mooiste effect en verreweg de hardste burstknal. Uniek in zijn soort... jammer dat 'ie verdwenen is!
 

GMP82

Zilveren Member
Inderdaad jammer dat ze weg zijn. Iets van die klasse/kwaliteit moet nu toch gewoon wéér kunnen, of zelfs beter! Er mag in een single-shot immers meer dan de 25 grams uit een cake (en die zijn al flink groot!).
 
Bovenaan