Pyromaster2
Registered User
Iedereen kent het wel onderhand of heeft er van gehoord.
Een gelaste stop onder een hdpe buis, wordt gedaan t.b.v spiegellassen.
Even in het kort wat het precies inhoud, 2 materialen in dit geval de hdpe buis en hdpe eindplaat worden zodanig verwarmt met een verwarmingselement/apparaat dat deze 2 aanelkaar hechten en een stevige verbinding tot stand brengt.
Nu zit ik met het volgende want iedereen weet dat hdpe geen lang leven heeft als het gaat om regelmatig schieten want bij een bottomshot komt middels hete gassen vrij die oplopen tot ver boven de 800 graden, nou in dit geval wordt de buis maar van kleine duur blootgestelt aan zulke temperaturen maar voor de herladers onder ons dus meerdere malen want het is niet zo even een bommetje afschieten en we kijken 2 uur later wel weer, nee laten we zeggen dat men doorgaat dat over 2 uur alles op is.
Nu worden de 2 hdpe materialen dus aanelkaar gehecht/gesmolten, maar aangezien het een soort van lassen is moet zich er ook een naad bevinden lijkt mij, iniedergeval een kenmerk dat aangeeft dat materialen aanelkaar gehecht zijn.
Het lijkt mij dat door herhaaldelijk schieten de onderkant van de buis het warmst wordt omdat daar de warmte het langst blijft hangen, de warmte bij de vuurmond en zo rond de einde van de buis ontsnapt meestal wel via de opening maar de warmte onderin de buis dus niet, door vaker schieten loopt die temperatuur ook op waardoor kunststof soepeler wordt (zachter en vaak rekbaarder).
Nou dacht ik zo dat het wel eens kon zijn dat het materiaal rond de stop zachter wordt en zo ook de verbinding en dus door herhaaldeijk schieten dat het zo soepel geworden is dat bij de volgende bom de stop los laat door de druk die vrijkomt bij een bottomshot of zonodig dus loslaat dat aan 1 kant de druk kan ontsnappen waardoor de bom niet eens afgeschoten wordt.
Men weet immers dat de buizen vaak vervormen door herhaaldelijk schieten iets wat dus een nadeel is bij hdpe, het lijkt mij dus dat de stop het nog eerder moet begeven dan dat de hele buis niet meer bruikbaar is.
Nu is het immers zo dat ik deze techniek zelf niet uitvoer maar ik zat dus met deze vraag maar ik kan het dus mis hebben, misschien mensen die met meer verstand van zulke zaken een verlossend antwoord kunnen geven.
Het lijkt mij dus dat een houtenstop net zo dik als het kaliber nog veiliger is wat betreft het loslaten of eruit knallen van de stop dan die van een gelaste eindstop.
Want volgens mij wordt er alleen maar een plaatje aan het einde van de buis gelast en die dus niet een extra verdikking in het centrum heeft waardoor je de stop voor je hem verstevigd nog in de buis kunt schuiven.
Ik kwam bij deze vraag omdat ik nog steeds veel hdpe buizen zie die voorzien zijn van een houtenstop, want deze techniek is meen ik al best een lange tijd en als deze toch beter functioneerd of zou moeten functioneren zou het opzich goedkoper moeten zijn voor bedrijven die gebruik maken van een houtenstop bij hdpe als mortier lijkt mij zo.
Een gelaste stop onder een hdpe buis, wordt gedaan t.b.v spiegellassen.
Even in het kort wat het precies inhoud, 2 materialen in dit geval de hdpe buis en hdpe eindplaat worden zodanig verwarmt met een verwarmingselement/apparaat dat deze 2 aanelkaar hechten en een stevige verbinding tot stand brengt.
Nu zit ik met het volgende want iedereen weet dat hdpe geen lang leven heeft als het gaat om regelmatig schieten want bij een bottomshot komt middels hete gassen vrij die oplopen tot ver boven de 800 graden, nou in dit geval wordt de buis maar van kleine duur blootgestelt aan zulke temperaturen maar voor de herladers onder ons dus meerdere malen want het is niet zo even een bommetje afschieten en we kijken 2 uur later wel weer, nee laten we zeggen dat men doorgaat dat over 2 uur alles op is.
Nu worden de 2 hdpe materialen dus aanelkaar gehecht/gesmolten, maar aangezien het een soort van lassen is moet zich er ook een naad bevinden lijkt mij, iniedergeval een kenmerk dat aangeeft dat materialen aanelkaar gehecht zijn.
Het lijkt mij dat door herhaaldelijk schieten de onderkant van de buis het warmst wordt omdat daar de warmte het langst blijft hangen, de warmte bij de vuurmond en zo rond de einde van de buis ontsnapt meestal wel via de opening maar de warmte onderin de buis dus niet, door vaker schieten loopt die temperatuur ook op waardoor kunststof soepeler wordt (zachter en vaak rekbaarder).
Nou dacht ik zo dat het wel eens kon zijn dat het materiaal rond de stop zachter wordt en zo ook de verbinding en dus door herhaaldeijk schieten dat het zo soepel geworden is dat bij de volgende bom de stop los laat door de druk die vrijkomt bij een bottomshot of zonodig dus loslaat dat aan 1 kant de druk kan ontsnappen waardoor de bom niet eens afgeschoten wordt.
Men weet immers dat de buizen vaak vervormen door herhaaldelijk schieten iets wat dus een nadeel is bij hdpe, het lijkt mij dus dat de stop het nog eerder moet begeven dan dat de hele buis niet meer bruikbaar is.
Nu is het immers zo dat ik deze techniek zelf niet uitvoer maar ik zat dus met deze vraag maar ik kan het dus mis hebben, misschien mensen die met meer verstand van zulke zaken een verlossend antwoord kunnen geven.
Het lijkt mij dus dat een houtenstop net zo dik als het kaliber nog veiliger is wat betreft het loslaten of eruit knallen van de stop dan die van een gelaste eindstop.
Want volgens mij wordt er alleen maar een plaatje aan het einde van de buis gelast en die dus niet een extra verdikking in het centrum heeft waardoor je de stop voor je hem verstevigd nog in de buis kunt schuiven.
Ik kwam bij deze vraag omdat ik nog steeds veel hdpe buizen zie die voorzien zijn van een houtenstop, want deze techniek is meen ik al best een lange tijd en als deze toch beter functioneerd of zou moeten functioneren zou het opzich goedkoper moeten zijn voor bedrijven die gebruik maken van een houtenstop bij hdpe als mortier lijkt mij zo.