Benno terug bij gezin uit Bentelo
07-01-2007
Een mooier geschenk op de valreep van het oude jaar kon de familie zich nauwelijks voorstellen. Eigenlijk had het Bentelose gezin Visscher de hoop op een hereniging met hun hond Benno, op de vlucht geslagen door vuurwerk, al een beetje opgegeven. Maar een week na de verdwijning van de tweejarige Berner Sennen, kwam alsnog het bevrijdende telefoontje. Uit Haaksbergen. Want daar, hemelsbreed tien kilometer verderop, meerde verdwaalde Benno uiteindelijk aan.
BENTELO
Uiteindelijk, want na zijn eenzame tocht door de weilanden en landerijen tussen de gemeenten Hof van Twente en Haaksbergen, werd de jonge hond gesignaleerd op een bedrijventerrein aan de rand van Haaksbergen. Medewerkers van een transportbedrijf aan de Handelsstraat zagen de schichtige Benno op de vrijdag voor kerst onder geparkeerde vrachtwagens wegschieten. Vermoedelijk had de Berner Sennen daar ook ergens in de buurt de nacht doorgebracht. Want volgens baasje Roelof Visscher was Benno op donderdag al spoorloos en werd pas hij de vrijdag daarop door de medewerkers van het bedrijf naar het plaatselijke dierenasiel overgebracht. Daar verbleef hij vervolgens zes dagen. 'We zagen direct', zegt Erny Groot Obbink van dierenasiel Brammelo waar Benno is opgevangen, 'dat het een sociale huishond was. Een vrolijk speels beest. Hij at ook goed.' En toch duurde het al met al nog zes dagen voordat Benno weer kon worden herenigd met zijn gezin, bestaande uit Roelof en Ilse Visscher en hun drie kinderen Mart (8), Joanne (9) en Emy (6).
'Het duurde zo lang', zegt een gelukkige baas Roelof, 'omdat we geen moment aan Haaksbergen hebben gedacht. Je gaat er toch ook niet van uit dat een hond zo ver wegloopt. We hebben hier in de omgeving overal gezocht, maar geen spoor van Benno. Helemaal niets.' En vrouw Ilse: 'Naarmate de dagen verstreken dat Benno weg was, vervloog onze hoop op een goede afloop. We hadden eigenlijk geen rekening meer gehouden met dit goede nieuws.' Het goede nieuws kwam volgens de Haaksbergse dierenpensionhoudster met vertraging. Als oorzaak noemt ze de houding van de instantie die onder meer de chipnummers van honden registreert, de Raad van Beheer. Deze wilde volgens Groot Obbink vanwege privacy redenen de naam van de eigenaar van Benno niet bekend maken. 'Omdat Benno een echte stamboom heeft zijn ze voorzichtig met het verstrekken van informatie. Ook met het oog op doorfokken.'
'Maar met die opstelling', zegt partner Edwin Severt van het dierenpension, 'waren wij natuurlijk niet geholpen. Na heel veel vijven en zessen heeft de dierenarts in Haaksbergen deze instantie toch zo ver gekregen de naam van de eigenaar te onthullen.'
Intussen hadden Groot Obbink en Severt een foto van Benno op het digitale dorpsplein van Haaksbergen geplaatst http://www.haaksbergen.tctubantia.nl in de hoop zo de eigenaar te traceren. Dat lukte niet. Visscher: 'We hebben gewoon geen moment aan Haaksbergen gedacht, omdat we er niet van uit gingen dat Benno zo ver was weggelopen.'
De zes dagen dat Benno in dierenpension Brammelo verbleef, kreeg hij regelmatig bezoek van medewerkers van het Haaksbergse transportbedrijf die hem hadden gevonden en naar het asiel hadden overgebracht. Ook de directeur van dat transportbedrijf bedrijf belde bijna dagelijks om te horen hoe het de Berner Sennen verging. Groot Obbink: 'Als we de baasjes van Benno niet hadden gevonden dan had Benno heel snel een andere baas gehad. Want het was hier een populaire hond met veel aanloop. Dagelijks informeerden hier mensen of de eigenaar al was gevonden. '
Voor het gezin Visscher is een ander baasje voor Benno in ieder geval geen aanlokkelijke gedachte. Zij zijn blij hun avontuurlijke viervoeter weer te kunnen knuffelen. Visscher wil de hereniging nog van een passend slot voorzien. 'Ik heb een wijnhandel en ik wil in ieder geval de vinder van Benno met een mooi flesje bedanken en dat flesje kom ik samen met Benno brengen.'
07-01-2007
Een mooier geschenk op de valreep van het oude jaar kon de familie zich nauwelijks voorstellen. Eigenlijk had het Bentelose gezin Visscher de hoop op een hereniging met hun hond Benno, op de vlucht geslagen door vuurwerk, al een beetje opgegeven. Maar een week na de verdwijning van de tweejarige Berner Sennen, kwam alsnog het bevrijdende telefoontje. Uit Haaksbergen. Want daar, hemelsbreed tien kilometer verderop, meerde verdwaalde Benno uiteindelijk aan.
BENTELO
Uiteindelijk, want na zijn eenzame tocht door de weilanden en landerijen tussen de gemeenten Hof van Twente en Haaksbergen, werd de jonge hond gesignaleerd op een bedrijventerrein aan de rand van Haaksbergen. Medewerkers van een transportbedrijf aan de Handelsstraat zagen de schichtige Benno op de vrijdag voor kerst onder geparkeerde vrachtwagens wegschieten. Vermoedelijk had de Berner Sennen daar ook ergens in de buurt de nacht doorgebracht. Want volgens baasje Roelof Visscher was Benno op donderdag al spoorloos en werd pas hij de vrijdag daarop door de medewerkers van het bedrijf naar het plaatselijke dierenasiel overgebracht. Daar verbleef hij vervolgens zes dagen. 'We zagen direct', zegt Erny Groot Obbink van dierenasiel Brammelo waar Benno is opgevangen, 'dat het een sociale huishond was. Een vrolijk speels beest. Hij at ook goed.' En toch duurde het al met al nog zes dagen voordat Benno weer kon worden herenigd met zijn gezin, bestaande uit Roelof en Ilse Visscher en hun drie kinderen Mart (8), Joanne (9) en Emy (6).
'Het duurde zo lang', zegt een gelukkige baas Roelof, 'omdat we geen moment aan Haaksbergen hebben gedacht. Je gaat er toch ook niet van uit dat een hond zo ver wegloopt. We hebben hier in de omgeving overal gezocht, maar geen spoor van Benno. Helemaal niets.' En vrouw Ilse: 'Naarmate de dagen verstreken dat Benno weg was, vervloog onze hoop op een goede afloop. We hadden eigenlijk geen rekening meer gehouden met dit goede nieuws.' Het goede nieuws kwam volgens de Haaksbergse dierenpensionhoudster met vertraging. Als oorzaak noemt ze de houding van de instantie die onder meer de chipnummers van honden registreert, de Raad van Beheer. Deze wilde volgens Groot Obbink vanwege privacy redenen de naam van de eigenaar van Benno niet bekend maken. 'Omdat Benno een echte stamboom heeft zijn ze voorzichtig met het verstrekken van informatie. Ook met het oog op doorfokken.'
'Maar met die opstelling', zegt partner Edwin Severt van het dierenpension, 'waren wij natuurlijk niet geholpen. Na heel veel vijven en zessen heeft de dierenarts in Haaksbergen deze instantie toch zo ver gekregen de naam van de eigenaar te onthullen.'
Intussen hadden Groot Obbink en Severt een foto van Benno op het digitale dorpsplein van Haaksbergen geplaatst http://www.haaksbergen.tctubantia.nl in de hoop zo de eigenaar te traceren. Dat lukte niet. Visscher: 'We hebben gewoon geen moment aan Haaksbergen gedacht, omdat we er niet van uit gingen dat Benno zo ver was weggelopen.'
De zes dagen dat Benno in dierenpension Brammelo verbleef, kreeg hij regelmatig bezoek van medewerkers van het Haaksbergse transportbedrijf die hem hadden gevonden en naar het asiel hadden overgebracht. Ook de directeur van dat transportbedrijf bedrijf belde bijna dagelijks om te horen hoe het de Berner Sennen verging. Groot Obbink: 'Als we de baasjes van Benno niet hadden gevonden dan had Benno heel snel een andere baas gehad. Want het was hier een populaire hond met veel aanloop. Dagelijks informeerden hier mensen of de eigenaar al was gevonden. '
Voor het gezin Visscher is een ander baasje voor Benno in ieder geval geen aanlokkelijke gedachte. Zij zijn blij hun avontuurlijke viervoeter weer te kunnen knuffelen. Visscher wil de hereniging nog van een passend slot voorzien. 'Ik heb een wijnhandel en ik wil in ieder geval de vinder van Benno met een mooi flesje bedanken en dat flesje kom ik samen met Benno brengen.'