Las fiestas de San Fermín - Stierenrennen, Pamplona (SP)
Pamplona, Spanje
6 - 14 juli 2006
Jaarlijks op vaste data.
De Pyreneeën schudden dagelijks tijdens het gevaarlijkste Fiesta ter wereld. Duizenden waaghalzen rennen vóór en tussen de stieren over 900 meter naar de arena. Het is testosteron verhogend masochisme en een ultieme poging voor het bewijs van manmoedigheid: rennen, de held uithangen en dronken worden tot de volgende ochtendrace.
Het dagelijkse ritueel beslaat slechts enkele minuten van de negen dagen, 24 uur lang durende feesten ter ere van San Fermín. Van de vele muziek, parades, vuurwerk en de rest van het bacchanaal, zullen alleen de gehorende beesten maar van balen als een stier.
De opening - Txupinazo
Om 12.00 uur ’s middags op 6 juli, starten Las fiestas met een knallende vuurwerkraket, de chupinazo. Honderden flessen champagne sproeien uit over de menigte die zingend en schreeuwend de traditionele rode halsdoeken om bindt.
Na de Txupinazo, eet, zuipt en danst men de liederlijke feestweek in, met een nachtelijke onderbreking door een officieel muziek- en vuurwerkfestijn.
Voorbereidingen voor het stierenrennen
Tijdens de encierrillo tocht, aan de vooravond van het stierenrennen, leiden drijvers de stieren door de stad. De eindbestemming is de stal bij de Santo Domingo, waar de beesten de nacht doorbrengen. Geruisloos - vergeleken met de luidruchtige komende encierro.
Voor het stierenrennen sluiten de organisatoren de route zeer vroeg in de ochtend hermetisch, met een houten omheining. Tegelijkertijd veegt men het resultaat van de feestnacht (de nachtelijke feestgangers en het vuilnis) van de straten.
Niet-claustrofobische toeschouwers staan achter de dubbele omheining van de route. De eerste ruimte is voor medische teams en voor de lopers die uit de ‘flipperkast’ moeten springen.
Traditioneel dragen veel lopers een wit shirt en broek met een rode sjaal en sjerp. Gespannen verzamelen ze zich bij de startplaats onder aan de Santo Domingo bij het, met sjaals van de peñas verfraaide beeld van San Fermín. In een nis van de muur wacht de heilige op de klappende en toezingende menigte.
De dagelijkse stierenrennen: de encierros
De encierro, het stierenrennen, is dagelijks van 7 tot en met 14 juli. Er gaat een raket af zodra de stieren in de straat worden gelaten, gevolgd door een tweede raket als alle stieren in de straat zijn.
Het is onmogelijk om tegen de zes snelle stieren te rennen of ze zelfs maar bij te houden. De ervaren renner start langzaam met een voorsprong van dertig seconden en rent pas muy rapidamente bij het naderen van de kolossen.
Een ontsnapping door of over het hek is niet dom; bedenk dat deze dieren meer dan 600 kilo wegen en dat de twee keiharde horens praktisch door alles heen snijden. En, ze zijn zeker niet goed gemutst.
Vooral tijdens de drukke weekenden, is de route overstelpt met mensen. Het risico van geduw, getrek, valpartijen en opgestapelde mensenmassa’s is dan nog groter. In het meest nauwe deel van de tocht, komt het voor dat de stieren over de lichamen walsen, veel gewonden en zelfs doden achterlatend.
Overigens is oprichten na een val al meerdere malen dodelijk gebleken (de laatste keer in 1995). Blijven liggen met de handen over het hoofd zou minder schadelijk zijn.
Wie de aandacht van de stieren probeert te trekken, brengt zichzelf (en anderen) in het grootste gevaar. De ‘held’ mag blij zijn als hij er alleen met een pak slaag van medelopers vanaf komt.
Als een stier zich niet omdraait of zich van de groep afscheidt, is de race binnen een paar minuten voorbij. Een derde raket laat weten dat alle stieren in de arena zijn. Na de vierde en laatste raket zijn alle stieren in hun stallen.
Processie
Op 7 juli trekt een processie door de straten van het oude centrum van Pamplona. Een kleurrijke traditie uit de 13de eeuw met veel muziek, vier meter hoge reuzen (Géants), oude kostuums en pracht en praal.
De processiegangers verzamelen zich voor de kerk van San Lorenzo, waar enkele overblijfselen van het lichaam van San Fermín en zijn beeld worden bewaard. Het beeld wordt vervolgens in een twee-uur-durende tocht door de stad gevoerd met diverse hommages en zangpartijen.
Terwijl de Maria-bel klinkt, keert men terug in de kerk. De afscheidsgroet is het meest emotionele moment.
Muziek
Op ieder tijdstip van de negen dagen zijn er georganiseerde en spontane uitbraken van muziek en dans.
Er is veel internationale muziek en ook regionale straatvarianten, zoals de Txistularis (fluitisten). Gaiteros spelen het authentieke geluid van San Fermín, de Baskische Gaita; een soort doedelzak, maar dan zonder de zak, en veroorzaker van veel geluid.
Geprogrammeerde openluchtconcerten worden aangevuld met spontane bijeenkomsten in de nachtelijke uren. In de vele bars zijn er de meest uiteenlopende muziekstijlen van rock tot elektronische muziek en van Reggae tot de Wals.
Muziek gedurende de San Fermín is vooral Charangas muziek. Dit is de verzamelnaam voor de vele Brassbands met hun luide koperen instrumenten en drums die, dag en nacht, op straat paraderen. De besten hiervan behoren tot de Peñas die een belangrijk aandeel hebben in de organisatie van de festiviteiten.
De brassbands van deze 16 besloten clubs wakkeren spontaan straatdansen aan in de oude wijk rond Jarauta en in de arena na het stierengevecht. 49 muzikanten van de officiële Brassband van de stad, de Pamplonesa, spelen tijdens alle grote gebeurtenissen. Dagelijks om 6.45 uur is hun traditionele muziek te bewonderen in de straten tijdens Las Dianas.
Et cetera
In Pamplona worden er doorgaans geen Corridas (stierengevechten) gehouden, behalve tijdens de Fiesta. Dagelijks om 18.30 uur is de Corrida voor veel inwoners het hoogtepunt van San Fermín. De toeschouwers betalen veel geld voor de schaarse toegangsbewijzen.
Een attractie die is uitgevonden door toeristen is een duik van de St. Cecilia fontein. Een sprong vanaf de top in de wachtende armen van goede vrienden... er hebben zich al herhaaldelijk ernstige ongelukken voorgedaan.
En dan zijn er nog vele andere evenementen zoals Baskische folklore en sportwedstrijden, nachtelijke bijeenkomsten met muziekinstrumenten en de traditionele onderbroekenrace.
Het einde
Het Pobre de mí fiesta op 14 juli, is het einde van een lange dag van vaarwel, met in de middag de dansende Reuzen en ‘s avonds de Peñas.
Om 24.00 uur eindigen de festiviteiten officieel. Duizenden mensen drommen voor het stadhuis en bezingen het einde van het feest, met het deprimerende Pobre de mí (arme ik). Opgeluisterd door het licht van kaarsen, passeren alle typische San Fermín liederen.
Nog een enkeling weigert het einde totdat de laatste bars de rolluiken echt naar beneden laten.
Het enige wat resteert, is de parodie-encierro op de dag na de festiviteiten, de ‘encierro de la villavesa’. De laatste feestvierende diehards rennen dan voor het motorische vehikel dat als eerste de straat van Santo Domingo oprijdt
Waar?!!?!
Pamplona ligt ongeveer vijftig kilometer ten zuiden van de Pyreneeën bergketen, in de hoofdzakelijk groene provincie Navarra.
De stad ligt op een heuvel en kijkt uit over de rivier de Arga en is buiten San Fermín tamelijk gewoon. De provinciale hoofdstad telt 190.000 inwoners. Niettemin is er een hoge dichtheid bars, taveernes en sociale clubs, die de rest van het jaar niet verdwijnen.
De geografische ligging veroorzaakt relatief koude nachten, in tegenstelling tot de warmte of soms zelfs de hitte van overdag.
In praktisch alle straten van de Casco Viejo (oude centrum) is het feest met veel evenementen, eten, drinken in de vele restaurants en bars. Vooral de straten Jarauta en Santo Domingo en omgeving zijn populair om te genieten van de live optredens en de rondtrekkende brassbands. Hier is ook het Plaza Ayuntamiento met het Stadhuis, waar de meeste plechtigheden plaatsvinden.
Op het plein, Plaza del Castillo, is het meeste straatamusement en optredens van bands met uiteenlopende muziek.
Iedere avond om 23.00 uur is er in het Ciudadela park een half uur durend vuurwerk; voor een enkeling het slot van de dag.
SANFERMIN.COM - Kukuxumusu
Instituto de turismo de España
Turismo Navarra
Ayuntamiento de Pamplona
Pamplona, Spanje
6 - 14 juli 2006
Jaarlijks op vaste data.
De Pyreneeën schudden dagelijks tijdens het gevaarlijkste Fiesta ter wereld. Duizenden waaghalzen rennen vóór en tussen de stieren over 900 meter naar de arena. Het is testosteron verhogend masochisme en een ultieme poging voor het bewijs van manmoedigheid: rennen, de held uithangen en dronken worden tot de volgende ochtendrace.
Het dagelijkse ritueel beslaat slechts enkele minuten van de negen dagen, 24 uur lang durende feesten ter ere van San Fermín. Van de vele muziek, parades, vuurwerk en de rest van het bacchanaal, zullen alleen de gehorende beesten maar van balen als een stier.
De opening - Txupinazo
Om 12.00 uur ’s middags op 6 juli, starten Las fiestas met een knallende vuurwerkraket, de chupinazo. Honderden flessen champagne sproeien uit over de menigte die zingend en schreeuwend de traditionele rode halsdoeken om bindt.
Na de Txupinazo, eet, zuipt en danst men de liederlijke feestweek in, met een nachtelijke onderbreking door een officieel muziek- en vuurwerkfestijn.
Voorbereidingen voor het stierenrennen
Tijdens de encierrillo tocht, aan de vooravond van het stierenrennen, leiden drijvers de stieren door de stad. De eindbestemming is de stal bij de Santo Domingo, waar de beesten de nacht doorbrengen. Geruisloos - vergeleken met de luidruchtige komende encierro.
Voor het stierenrennen sluiten de organisatoren de route zeer vroeg in de ochtend hermetisch, met een houten omheining. Tegelijkertijd veegt men het resultaat van de feestnacht (de nachtelijke feestgangers en het vuilnis) van de straten.
Niet-claustrofobische toeschouwers staan achter de dubbele omheining van de route. De eerste ruimte is voor medische teams en voor de lopers die uit de ‘flipperkast’ moeten springen.
Traditioneel dragen veel lopers een wit shirt en broek met een rode sjaal en sjerp. Gespannen verzamelen ze zich bij de startplaats onder aan de Santo Domingo bij het, met sjaals van de peñas verfraaide beeld van San Fermín. In een nis van de muur wacht de heilige op de klappende en toezingende menigte.
De dagelijkse stierenrennen: de encierros
De encierro, het stierenrennen, is dagelijks van 7 tot en met 14 juli. Er gaat een raket af zodra de stieren in de straat worden gelaten, gevolgd door een tweede raket als alle stieren in de straat zijn.
Het is onmogelijk om tegen de zes snelle stieren te rennen of ze zelfs maar bij te houden. De ervaren renner start langzaam met een voorsprong van dertig seconden en rent pas muy rapidamente bij het naderen van de kolossen.
Een ontsnapping door of over het hek is niet dom; bedenk dat deze dieren meer dan 600 kilo wegen en dat de twee keiharde horens praktisch door alles heen snijden. En, ze zijn zeker niet goed gemutst.
Vooral tijdens de drukke weekenden, is de route overstelpt met mensen. Het risico van geduw, getrek, valpartijen en opgestapelde mensenmassa’s is dan nog groter. In het meest nauwe deel van de tocht, komt het voor dat de stieren over de lichamen walsen, veel gewonden en zelfs doden achterlatend.
Overigens is oprichten na een val al meerdere malen dodelijk gebleken (de laatste keer in 1995). Blijven liggen met de handen over het hoofd zou minder schadelijk zijn.
Wie de aandacht van de stieren probeert te trekken, brengt zichzelf (en anderen) in het grootste gevaar. De ‘held’ mag blij zijn als hij er alleen met een pak slaag van medelopers vanaf komt.
Als een stier zich niet omdraait of zich van de groep afscheidt, is de race binnen een paar minuten voorbij. Een derde raket laat weten dat alle stieren in de arena zijn. Na de vierde en laatste raket zijn alle stieren in hun stallen.
Processie
Op 7 juli trekt een processie door de straten van het oude centrum van Pamplona. Een kleurrijke traditie uit de 13de eeuw met veel muziek, vier meter hoge reuzen (Géants), oude kostuums en pracht en praal.
De processiegangers verzamelen zich voor de kerk van San Lorenzo, waar enkele overblijfselen van het lichaam van San Fermín en zijn beeld worden bewaard. Het beeld wordt vervolgens in een twee-uur-durende tocht door de stad gevoerd met diverse hommages en zangpartijen.
Terwijl de Maria-bel klinkt, keert men terug in de kerk. De afscheidsgroet is het meest emotionele moment.
Muziek
Op ieder tijdstip van de negen dagen zijn er georganiseerde en spontane uitbraken van muziek en dans.
Er is veel internationale muziek en ook regionale straatvarianten, zoals de Txistularis (fluitisten). Gaiteros spelen het authentieke geluid van San Fermín, de Baskische Gaita; een soort doedelzak, maar dan zonder de zak, en veroorzaker van veel geluid.
Geprogrammeerde openluchtconcerten worden aangevuld met spontane bijeenkomsten in de nachtelijke uren. In de vele bars zijn er de meest uiteenlopende muziekstijlen van rock tot elektronische muziek en van Reggae tot de Wals.
Muziek gedurende de San Fermín is vooral Charangas muziek. Dit is de verzamelnaam voor de vele Brassbands met hun luide koperen instrumenten en drums die, dag en nacht, op straat paraderen. De besten hiervan behoren tot de Peñas die een belangrijk aandeel hebben in de organisatie van de festiviteiten.
De brassbands van deze 16 besloten clubs wakkeren spontaan straatdansen aan in de oude wijk rond Jarauta en in de arena na het stierengevecht. 49 muzikanten van de officiële Brassband van de stad, de Pamplonesa, spelen tijdens alle grote gebeurtenissen. Dagelijks om 6.45 uur is hun traditionele muziek te bewonderen in de straten tijdens Las Dianas.
Et cetera
In Pamplona worden er doorgaans geen Corridas (stierengevechten) gehouden, behalve tijdens de Fiesta. Dagelijks om 18.30 uur is de Corrida voor veel inwoners het hoogtepunt van San Fermín. De toeschouwers betalen veel geld voor de schaarse toegangsbewijzen.
Een attractie die is uitgevonden door toeristen is een duik van de St. Cecilia fontein. Een sprong vanaf de top in de wachtende armen van goede vrienden... er hebben zich al herhaaldelijk ernstige ongelukken voorgedaan.
En dan zijn er nog vele andere evenementen zoals Baskische folklore en sportwedstrijden, nachtelijke bijeenkomsten met muziekinstrumenten en de traditionele onderbroekenrace.
Het einde
Het Pobre de mí fiesta op 14 juli, is het einde van een lange dag van vaarwel, met in de middag de dansende Reuzen en ‘s avonds de Peñas.
Om 24.00 uur eindigen de festiviteiten officieel. Duizenden mensen drommen voor het stadhuis en bezingen het einde van het feest, met het deprimerende Pobre de mí (arme ik). Opgeluisterd door het licht van kaarsen, passeren alle typische San Fermín liederen.
Nog een enkeling weigert het einde totdat de laatste bars de rolluiken echt naar beneden laten.
Het enige wat resteert, is de parodie-encierro op de dag na de festiviteiten, de ‘encierro de la villavesa’. De laatste feestvierende diehards rennen dan voor het motorische vehikel dat als eerste de straat van Santo Domingo oprijdt
Waar?!!?!
Pamplona ligt ongeveer vijftig kilometer ten zuiden van de Pyreneeën bergketen, in de hoofdzakelijk groene provincie Navarra.
De stad ligt op een heuvel en kijkt uit over de rivier de Arga en is buiten San Fermín tamelijk gewoon. De provinciale hoofdstad telt 190.000 inwoners. Niettemin is er een hoge dichtheid bars, taveernes en sociale clubs, die de rest van het jaar niet verdwijnen.
De geografische ligging veroorzaakt relatief koude nachten, in tegenstelling tot de warmte of soms zelfs de hitte van overdag.
In praktisch alle straten van de Casco Viejo (oude centrum) is het feest met veel evenementen, eten, drinken in de vele restaurants en bars. Vooral de straten Jarauta en Santo Domingo en omgeving zijn populair om te genieten van de live optredens en de rondtrekkende brassbands. Hier is ook het Plaza Ayuntamiento met het Stadhuis, waar de meeste plechtigheden plaatsvinden.
Op het plein, Plaza del Castillo, is het meeste straatamusement en optredens van bands met uiteenlopende muziek.
Iedere avond om 23.00 uur is er in het Ciudadela park een half uur durend vuurwerk; voor een enkeling het slot van de dag.
SANFERMIN.COM - Kukuxumusu
Instituto de turismo de España
Turismo Navarra
Ayuntamiento de Pamplona
