Voorbereiding + vertrek PGI 2011 -05/08/2011
Sjow, alles staat ingepakt. Met mijn nieuwe weegmeet gadget kan ik zien dat ik dit keer eens niet teveel heb ingepakt.
Altijd een probleem voor ons. Want ondanks dat wij geen make-up meenemen hebben we wel volop apparatuur bij ons om te filmen en fotograferen. Zo heb ik mijn statief ook in de koffer zitten, ten eerste loop je er niet mee te sjouwen en ten tweede maakt het qua kilo's die je meeneemt niks uit. Het word toch allemaal bij elkaar geteld.
In de kleine koffer (Handbagage) zitten mijn fotocamera, 18-200mm lens, 80-400mm lens en een extra 18-70mm lens voor Elmar. Uiteraard moet ook de Ipad mee om te gamen tijdens de lange vliegreis. We vliegen van Amsterdam naar Minneapolis (9uur vliegtijd) waarna we 2 uur vertoeven op het vliegveld om dan onze reis te vervolgen met 1 uur vliegtijd naar Fargo, North Dakota. Voor Thomas of Elmar heb ik het boek "De waarheid achter de vuurwerkramp" meegenomen. Hebben ze ook wat te lezen, anders ben ik mijn panorama met naakte vrouwen zo weer kwijt aan de smeerpijpen.
En dat is nog niet alles. De grote mannen cameras moeten natuurlijk ook mee. Twee keer Sony FX-1 tjoppers die helemaal klaar zijn voor het geweld van de "Rhapsody on the Red" op de PGI 2012 conventie. 25 lege bandjes plus 32Gb aan foto kaartjes moet genoeg zijn, maar ik hoop wel dat we minimaal 80% van die ruimte gaan vullen met mooie dingen.
Nu nog even gamen (23.29uur plaatselijke tijd) en dan morgen ochtend om 9.30 weg rijden naar Schiphol om daar de Delta 247 van 13.30uur te pakken.
Sjow, na een zeer goede vlucht zijn we geland in minneapolis om daar 2 uurtjes op het vliegveld door te brengen om daarna de plain naar Fargo te pakken. Twee uurtjes lijkt veel voor een tussenstop maar in de USA heb je dat gewoon nodig. Het werkt hier namelijk zo dat als je uit het vliegtuig komt dat ze willen dat jij je koffers van de band pakt en weer ergens anders in een luik gooit. Dit neemt even tijd in beslag, zeker als je een koffer tekort komt (Die van Thomas).
Daarna zie je dat je naar gate C14 moet en hier in de US zijn de vliegvelden in ieder geval niet klein. Dus halverwege kan je een monorail pakken om bij de juiste gate terecht te komen. Maar dan heb je nog wel eens eerst een controle van de douane gehad waar je alles uit moet doen (bijna alles, je papieren onderbroek mag je aanhouden).
Toen we boven Fargi vlogen zagen we al dat dit geen gebied was met een grote stad. Het is allemaal boerenland en in de avond zagen we dit ook echt van dichtbij. Allemaal hillbillies en het zou ons niet verbazen als de mannen met de witte punt mutsen hier ook actief zijn.
Na het inchecken hebben we even wat boodschappen gedaan. We hebben namelijk in onze kamer geen minibar maar een EXTRE Bar staan. Ik heb nog nooit zo een grote koelkast in een hotelkamer gezien. Dit is meer iets voor thuis. Cola, water en wat ships konden we meenemen bij de supermarkt maar voor bier moesten we 2 blocks verder naar Happy Jack. Zo gezegd zo gedaan, we willen natuurlijk wel een biertje kunnen drinken. Happy Jack doet zijn naam eer aan. Als je daar naar binnen stapt geloof je je eigen ogen niet. Zo ontzettend veel drank! Echt ongelofelijk. En een wand van zeker 25 meter met allemaal horeca koelers vol met bier. Ik denk dat Mats zich zou verstoppen in die koelkasten en dan 3 dagen blijft zitten om alles te testen. GEWELDIG!
Na het shoppen bij Happy Jack liepen we naar de MacDonald die naast het hotel zit. Wij naar binnen met 24 pack budweisser, een fles rum en wat sevenup. Mr. Elmar moest zijn bier maar weer in de auto gaan leggen want die mocht je niet meenemen bij de mac naar binnen. Uiteraard kijk je eerst even vreemd maar dan zie je dat iedereen ons een beetje vreemd aankijkt en dat maakt het gelijk duidelijk. Niet meer met bier bij de Mac of wat dan ook naar binnen stappen.
Het menu van de mac gechecked en ja hoor, daar stond hij! De Dubbele quarter pounder! Alle 3 hebben we hem genomen en hij smaakte heerlijk. En zo konden wij eindelijk gaan genieten van ons nachtrust. Nou jah, genieten? Door het 7uurs tijdverschil werden we eerst om 2uur wakker en daarna om 5uur en je slaap die is er ondertussen gewoon vandoor gegaan. Dus nu zitten we hier, een beetje wakker te worden en jullie bezig te houden.
Maar, we zijn mooi op tijd voor het ontbijt en de opening van de PGI 2011!
PGI 2011 - 06/08/2011
Sjow, vanmorgen dus vroeg opgestaan, ontbijtje gepakt en een taxi gebeld om ons weg te brengen naar de Fairgrounds waar de PGI gehouden word. Het duurde even maar gelukkig waren onze inschrijvingen in orde en konden we aan de slag. Maar na een kwartiertje zoeken kwamen we erachter dat het vanavond pas echt gaat beginnen. Het was nu vooral alles klaar zetten en in orde maken. Na een leuk ontvangst door de security staff mochten we even in hun ruimte gaan zitten en hebben we het programma doorgelopen waarna we het terrein zijn gaan verkennen.
En wat kwamen we daar tegen? Een leeg gehaalde stal waar ze de pijlen en shells t/m 6 inch maken. Na een korte veiligheidinstructie en een stickertje op de kaart (zodat ze weten dat wij geen pijlen etc. mogen bouwen) zijn we rond gaan kijken bij de mensen die bezig waren.
Jim Freeman
Al snel kwamen we bij een oudere man bezig die met cilinder shells bezig was. 4" in diameter en zo een 80cm hoog. We mochten foto's van hem maken en we konden vragen wat we wilden, we kregen overal netjes antwoord op. Mr. Jim Freeman is 75 jaar jong en heeft op 30 van de 33 conventies die hij aanwezig is geweest seminars gegeven, 31 keer mee gedaan met de competities en daarvan diverse gewonnen inclusief 6 GRAND MASTERS.
De shell die hij maakte was een 8 slag waarvan 7 kleureffecten en 1 bottomshot. Later was hij nog met een shell bezig met als effect silver photoflashes die rond zouden gaan.
Daarna zijn we een klein stukje verder gelopen. In de tussentijd kwam er een partij onweer over ons heen en moesten alle Live Materials een container in en mag er niet verder aan de spullen gewerkt worden.
John Vargo
De tweede persoon die we tegen kwam was John Vargo. John is iemand die zich specialiseert op het maken van de motoren voor vuurpijlen. Hij doet dit niet alleen door ze een hoop power te geven maar ook door te zorgen dat ze een mooi effect achterlaten. Zo maakt hij pijlen die rustig opstijgen maar ook pijlen die super snel omhoog gaan waarna ze nog een stukje naar beneden komen voor een mooi eind effect. Niet altijd zet hij daar een effect bij, dus het mooiste vind hij gewoon het vuur van de motoren. De man had een mooi setje aan gereedschappen liggen waar we volop uitleg over kregen.
Michael Moore
Met deze man hebben we niet echt gesproken. Wel zagen we een paar dikke reports (Salutes) op zijn pijlen zitten. Ben benieuwd hoe dat gaat klinken.
Mark Merter
Mark Merter is iemand die shells maakt en mee doet met de competities. Op de plek waar wij waren mocht hij tot 6" shells maken maar hij had ook schalen voor 12 inch shells bij hem maar die moeten ergens anders in elkaar gezet worden waar geen publiek kan komen. Mark gebruikt ook mooi gereedschap zoals een automatisch Pasting machine. Binnen 2 minuten is de shell ge-pasted en klaar voor de rest van het process.
Class C Setup
De class C categorie betreft consumenten vuurwerk t/m 500gram. De verkoop is verdeeld over 2 ruimtes/loodsen en je mag dit vanaf vanavond tot einde PGI kopen en afsteken op een apart veld. Nog niet alles stond klaar maar ik kan jullie vertellen dat ik genoeg zal kopen om uit te proberen. Man man man, wat een paradijsje. Veel novelties, mini girandolas in cakes, shells t/m 2 inch inclusief cilindertjes etc. We kwamen ook nog bekende hindoerollen tegen. Die gaan er ook aan. GEWELDIG!
Onze eerste PGI 2011 film vind je hier:
http://www.freakpyromaniacs.com/forum/pgi-2011-usa/32749-jim-freeman-4-cilinder-pgi-2011-a.html
De avond
We zijn na een paar uurtjes relaxen weer terug gegaan de de conventie. Helaas regende het behoorlijk hard waardoor de mensen stopten met knallen toen wij aankwamen. Zoals het er nu uitziet moet het tot Donderdag in ieder geval droog blijven. Laten we het hopen.
Voordat we weer naar de zelfmakersstal gingen liepen we nog even naar binnen bij de chemicaliën en benodigdheden stal. Helaas was de hal nog niet vol met verkopers maar daar schijnt vandaag verandering in te komen. Het is wel bizar om te zien dat gewoon alles, echt alles te koop is.
Een klein aantal mensen kennen ons website maar het overgroten deel niet. Maar als je hier 3 minuten met iemand praat en verteld dat je uit Nederland komt dan mag je ineens een paar sterke fluitpijlen maken haha. Als later blijkt dat we een gezamenlijk kennis in Nederland hebben is het helemaal goed. We hebben heel de avond bij Jim Biersach en zijn familie rond gehangen en kennis gemaakt met diverse pyro's zoals Joghn Steinberg, Aaron Enzer (President en eigenaar Ace Pyro) en ga zo maar door. Geweldig!
Maar, als je denkt dat ze een geintje maken dan heb je het mis. Binnen 10 minuten werd er bij Elmar een tube voor een vuurpijmotor in zijn handen gedrukt en hoppa pijlen maken! En dan ook nog eens een fluiter, je kent ze wel, de echte fluiters. Niet echt ongevaarlijk werk maar alles is top gegaan en ook Thomas mocht er aan beginnen. Na het bouwen en toen het regenen eindelijk gestopt was hebben we eerst wat gegeten. De PGI zorgt hiervoor en ik moet zeggen het was niet slecht. Een stuk Fried Chicken, Nachos, bruine bonen, pizza en een maiskolf haha. Na het eten zijn de boys de pijlen gaan afsteken. Uiteraard staat dit op film.
Sjow, dat was dag aan, Vandaag beginnen we aan dag twee en het schijnt nu pas echt te gaan beginnen. Dus ik ben benieuwd wat wij jullie morgen allemaal kunnen vertellen.